라틴어 문장 검색

Hannibal Carthaginiensis apud regem Antiochum profugus facetissime cavillatus est.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 1:3)
Atque ibi rex contemplatione tanti et tam ornati exercitus gloriabundus Hannibalem aspicit et:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 2:4)
respondit Hannibal de praeda.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 3:5)
Marcus, inquit, Otacilius Pitholaus, cum Caninius Revilus uno tantum die consul fuisset, dixit:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 13:2)
Ante flamines, nunc consules diales fiunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 13:3)
Magnum ostentum, inquit, anno Vatinii factum est, quod illo consule nec bruma nec ver nec aestas nec autumnus fuit.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 5:2)
Caninius quoque Revilus, qui uno die, ut iam Servius retulit, consul fuit, rostra cum ascendisset, pariter honorem iniit consulatus et eieravit:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 6:1)
Λογοθεώρητος est Caninius consul, et deinde:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 6:3)
Vigilantem habemus consulem Caninium, qui in consulatu suo somnum non vidit.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 6:6)
Eodem nomine appellavit et Vestam, quam de numero Penatium aut certe comitem eorum esse manifestum est, adeo ut et consules et praetores seu dictatores, cum adeunt magistratum, Lavinii rem divinam faciant Penatibus pariter et Vestae.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, IV. 11:1)
neque eam praetores aut tribuni, ut plerasque alias, sed ex omnium bonorum consilio et sententia ipsi consules pertulerunt, cum res publica ex luxuria conviviorum maiora quam credi potest detrimenta pateretur, siquidem eo res redierat, ut gula inlecti plerique ingenui pueri pudicitiam et libertatem suam venditarent, plerique ex plebe Romana vino madidi in comitium venirent, et ebrii de rei publicae salute consulerent.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVII. 4:3)
Sylla mortuo Lepidus consul legem tulit et ipse cibariam:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVII. 13:1)
Tu, ne qua manus se attollere nobis A tergo possit, custodi et consule longe.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, IX. 8:6)
Cumque Hannibal terram Italiam laceraret atque vexaret.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 10:2)
Vexatam Italiam dixit Cato ab Hannibale, quando nullum calamitatis aut saevitiae aut inmanitatis genus reperiri queat quod in eo tempore Italia non perpessa sit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 10:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION