도구

도구

라틴어 문장 검색

2. Resumentes igitur venabula nostra, dicimus quod in omni genere rerum unum esse oportet quo generis illius omnia comparentur et ponderentur, et a quo omnium aliorum mensuram accipiamus:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 153:1)
6. Itaque, adepti quod querebamus, dicimus illustre, cardinale, aulicum et curiale vulgare in Latio quod omnis latie civitatis est et nullius esse videtur, et quo municipalia vulgaria omnia Latinorum mensurantur et ponderantur et comparantur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 157:1)
Nam sicut totum hostium cardinem sequitur ut, quo cardo vertitur, versetur et ipsum, seu introrsum seu extrorsum flectatur, sic et universus municipalium grex vulgarium vertitur et revertitur, movetur et pausat secundum quod istud, quod quidem vere paterfamilias esse videtur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 167:2)
et quia statera huiusmodi librationis tantum in excellentissimis curiis esse solet, hinc est quod quicquid in actibus nostris bene libratum est, curiale dicatur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 170:2)
quare si convenientia respiciunt dignitates, hoc est dignos, et quidam digni, quidam digniores, quidam dignissimi esse possunt, manifestum est quod bona dignis, meliora dignioribus, optima dignissimis convenient.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 8:2)
9. Et ubi dicitur, quod quilibet suos versus exornare debet in quantum potest, verum esse testamur;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 10:1)
ut, cum quis bene meruit, ad boni dignitatem profectum esse dicimus, cum male vero, ad mali;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 15:2)
et per consequens aliquid dignum, aliquid dignius, aliquid dignissimum esse constat.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 16:2)
5. Et cum comparatio dignitatum non fiat circa idem obiectum, sed circa diversa, ut dignius dicamus quod maioribus, dignissimum quod maximis dignum est (quia nichil eodem dignius esse potest), manifestum est quod optima optimis secundum rerum exigentiam digna sunt.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 17:1)
3. Horum autem modorum cantionum modum excellentissimum esse pensamus;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 35:1)
quicquid per se ipsum efficit illud ad quod factum est, nobilius esse videtur quam quod extrinseco indiget:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 37:2)
8. Qua[re], si bene recolimus summa summis esse digna iam fuisse probatum, et iste quem tragicum appellamus summus videtur esse stilorum, et illa que summe canenda distinximus isto solo sunt stilo canenda:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 51:1)
signum autem est quod rithimus ibi una vocali perficitur, quod esse non posset nisi virtute alterius ibi subintellecte).
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 61:3)
(ubi, si consideretur accentus et eius causa, endecasillabum esse constabit).
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 64:1)
6. Et ideo cantio nichil aliud esse videtur quam actio completa dicentis verba modulationi armonizata:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 124:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION