도구

도구

라틴어 문장 검색

Summum ad gradum cum claritatis veneris, Consistes aegre, *ne me citius decidas.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 9:3)
At gemini lapsu delubra ad summa dracones Effugiunt, et, ut mox simulachrum nominaret, subtexuit:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, IV. 4:3)
esse autem medium aethera Iovem, Iunonem vero imum aera cum terra, et Minervam summum aetheris cacumen:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, IV. 8:2)
Illic enim optimae a prodigis esse creduntur tam, Hercules, quam anguillae, et utraeque ex illo loco Graece πλωταὶ vocantur, Latine flutae, quod in summo supernantes sole torrefactae curvare se posse et in aquam mergere desinunt atque ita faciles captu fiunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XV. 7:2)
Et mi genus ab Iove summo.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, V. 4:5)
Cave, inquit, Evangele, Graecorum quemquam vel de summis auctoribus tantam Graecae doctrinae hausisse copiam credas, quantam sollertia Maronis vel adsecuta est vel in suo opere digessit.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, II. 2:2)
Illa vel intactae segetis per summa volaret Gramina, nec teneras cursu laesisset aristas, Vel mare per medium fluctu suspensa tumenti Ferret iter, celeres nec tingeret aequore plantas.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VIII. 4:1)
Ac veluti summis antiquam in montibus ornum Cum ferro accisam crebrisque bipennibus instant Eruere agricolae certatim:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 9:2)
Cum igitur constet Gargara nunc pro montis cacumine nunc pro oppido sub eodem monte posito accipienda, Virgilius non de summo monte sed de oppido loquitur.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XX. 9:1)
Patera enim, ut et ipsum nomen indicio est, planum ac patens est, carchesium vero procerum et circa mediam partem conpressum, ansatum mediocriter, ansis a summo ad infimum pertingentibus.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XXI. 4:1)
Consequitur, summo sonitu quatit ungula terram idem in septimo decimo:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 22:5)
— Apicem tamen incita summum Hasta tulit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 53:1)
Nec tenerae salices atque herbae rore virentes Fluminaque ulla queunt summis labentia ripis Oblectare animum subitamque avertere curam.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 6:4)
Vetus atque ingens erat arbor ilex, quae circum proiectis ramis maiorem partem loci summi tegebat, et Lucretius in tertio:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IV. 15:4)
mel solum est quod in summum faecem expuat?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 8:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION