라틴어 문장 검색

Ac nisi primo ictu harundo quassata impetum verberantis minuisset, forsitan etiam brachia mea caputque fregisset.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 134:5)
Profert Oenothea scorteum fascinum, quod ut oleo et minuto pipere atque urticae trito circumdedit semine, paulatim coepit inserere ano meo.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 138:1)
Sed si libuerit aliquid interponere, Dictorum sensus ut delectet varietas, Bonas in partes, lector, accipias velim, Ita si rependet illi brevitas gratiam.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Secundus, Auctor.5)
Haec exsecutus sum propterea pluribus Brevitate nimia quoniam quosdam offendimus.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Poeta28)
Brevitati nostrae praemium ut reddas peto Quod es pollicitus:
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Poeta.4)
Minuta plebes facili praesidio latet.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quartus, Pugna murium et mustelarum.5)
Quare, vir sanctissime, Particulo, chartis nomen victurum meis Latinis dum manebit pretium litteris, Si non ingenium, certe brevitatem approba, Quae commendari tanto debet iustius Quanto poetae sunt molesti validius.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quartus, Poeta ad Particulonem.3)
Idem tamen in historia magis satisfaciet vel brevitate vel luce vel suavitate vel splendore etiam et sublimitate narrandi.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 16 4:1)
Frequens mihi disputatio est cum quodam docto homine et perito, cui nihil aeque in causis agendis ut brevitas placet.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 20 1:1)
Adsunt huic opinioni meae leges, quae longissima tempora largiuntur nec brevitatem dicentibus sed copiam - hoc est diligentiam - suadent;
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 20 11:1)
quam praestare nisi in angustissimis causis non potest brevitas.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 20 11:2)
Verum huic ipsi Pericli nec illa πειθω` nec illud ἐκήλει brevitate vel velocitate vel utraque - differunt enim - sine facultate summa contigisset.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 20 18:1)
Quin etiam in hac novissima valetudine, veritus ne forte inter quinqueviros crearetur, qui minuendis publicis sumptibus iudicio senatus constituebantur, cum illi tot amici senes consularesque superessent, me huius aetatis per quem excusaretur elegit, his quidem verbis:
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 1 9:1)
Nam sibi et paucis opima quaedam, ceteris vilia et minuta ponebat.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 6 2:1)
Itaque, cum ad nomen eius in extrema actione venissem - neque enim ut initio sic etiam in fine verendum erat, ne per hoc totius accusationis auctoritas minueretur -, honestissimum credidi non premere immerentem, idque ipsum dixi et libere et varie.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 9 19:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION