도구

도구

라틴어 문장 검색

Sed moriamur, ait, et eadem:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, II. 2:9)
— Dulces moriens reminiscitur Argos, et:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, III. 11:4)
Mortua quin etiam iungebat corpora vivis, et in Georgicis:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, IV. 16:5)
O felix una ante alias Priameia virgo, Hostilem ad tumulum Troiae sub moenibus altis Iussa mori.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 2:2)
Iussa mori.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 2:5)
— Moriensque suo se in sanguine versat, et:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 14:3)
Morere, et fratrem ne desere frater.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, I. 17:4)
Purpureus veluti cum flos succisus aratro Languescit moriens, lassove papavera collo Demisere caput, pluvia cum forte gravantur.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, X. 13:1)
Nunc morere:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XII. 10:5)
Unde haec historia, ut crinis auferendus sit morientibus, ignoratur:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIX. 2:2)
Numquam hodie effugies, quin mea manu moriare
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 38:3)
ea visa salus morientibus una.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 12:3)
languebant pleraque morbo, Et moriebantur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 14:6)
10. Si quis mutuo ceperit aliquid a Judeis, plus vel minus, et moriatur antequam debitum illud solvatur, debitum non usuret quamdiu heres fuerit infra etatem, de quocumque teneat;
(Magna Carta 12:1)
11. Et si quis moriatur, et debitum debeat Judeis, uxor ejus habeat dotem suam, et nichil reddat de debito illo;
(Magna Carta 13:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION