라틴어 문장 검색

In ipsa etiam obsidione positus Lista praedictae civitatis [episcopus] diem clausit extremum;
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXC 42:1)
At ubi fines attigit Aquitaniae, Ebulus, eius adventum praesciens, in fugam versus interfectus est iuxta quoddam castellum lapide;
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCII 49:5)
quem insecutus Odo rex, volens determinare bello finem discordiae.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCIIII 51:10)
Verum pietas Dei non concessit sanguinem finem litis finiri.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCIIII 51:11)
Zuendebolchus vero rex et Karolus cum exercitu veniunt Laudunumque obsidione cingunt.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCV 53:5)
Hi vero qui cum Karolo erant videntes se inminui et, ut ferunt, quia Zuendebolchus cum suis Karolum privari vitam cogitabant, ab ipsa obsidione legatos [ad] Odonem mittunt, ut partem regni, qualemcumque ei placuerit, Karolo et eis consentiat atque eos in pace recipiat.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCV 53:7)
Odo vero rex Corbeiam venit indeque Atrebatis castrumque seu monasterium sancti Vedasti obsidione vallavit.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCV 54:1)
etiam post veros semper uno remanentibus, extremo in fine tandem ad suum ordinem redit.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, PRAEFATIO 5:13)
Cumque Saxones convicti in omnibus se culpabiles recognovissent, obsides regi offerentes, accepitque eorum terciam partem in obsidionem generis masculini, et spoponderunt se ultra non fallere, sed antiqua illorum infelicitas eos non permisit, et domno rege inde recedente, statim foedus irrumpentes.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR 14:3)
Huni cum omnibus finibus ad se pertinentibus domni regis dicioni et Francorum imperio se subdiderunt;
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR 15:2)
Aequum quippe erat, ut piscationem sibi iam olim a Domino conmissam veteranus piscator, sagena predicationis Europico ponto directus, ad finem usque mundi prosequeretur et antiquus dierum pastor ovium nuncupatus agnos sibi specialiter commendatos et diu in heremo vacantes ad ovilia pascua perduceret, ubi eis individuus comes illius et egregius gentium predicator lac potum daret pro esca, quoadusque fierent oves foetosae, habundantes in egressibus suis, et fieret unum ovile et unus pastor, Iesus Christus dominus noster.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR 86:4)
Facto fine cibis urbanum rusticus audit.
(ANONYMUS NEVELETI, De mure urbano et rustico 14:4)
Si quid agas, prudenter agas et respice finem.
(ANONYMUS NEVELETI, De accipitre et columbis 25:4)
Fine dato uerbis hic abit, illa parit.
(ANONYMUS NEVELETI, De lupo et sue 27:8)
Fine malo claudi mala uita meretur iniquus.
(ANONYMUS NEVELETI, De filomena et accipitre 48:17)

SEARCH

MENU NAVIGATION