라틴어 문장 검색

Parcendum est improbandis civibus, non aliter quam membris languentibus.
(푸블릴리우스 시루스, Syrus가 작성했다고 잘못 알려진 문장들, P2)
Malo etiam parcas, si una est periturus bonus.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 345)
Nullus est tam tutus quaestus, quam quod habeas parcere.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 381)
Quod nescias cui serves stultum est parcere.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 611)
Suis qui nescit parcere, inimicis favet.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 718)
Vide si adhuc malus es, et similibus parce.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 759)
Parcit et saevit, dissimulat et animadvertit.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 2장 7:4)
Nec tragici quidem aut comici parcunt, ut non aerumnas vel errores domus alicuius dei praefentur.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 14장 6:1)
Ipsos Quirites, ipsam vernaculam septem collium plebem convenio, an alicui Caesari suo parcat illa lingua Romana?
(테르툴리아누스, Apologeticum, 35장 6:1)
Ipsis Bacchanalium furiis nec mortuis parcunt Christianis, quin illos de requie sepulturae, de asylo quodam mortis, iam alios, iam nec totos avellant, dissecent, distrahant.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 37장 2:3)
Nam mortem etiam stultus ut debitam non extimescit, voluptatem etiam sapiens ut optatam non contemnit, cum alia non sit et stulto et sapienti vitae gratia nisi voluptas.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 2장 2:2)
Sed circo quid amarius, ubi ne principibus quidem aut civibus suis parcunt?
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 16장 2:18)
ut audiuit, quia suae causa salutis episcopus ab apostolo Christi tanta esset tormenta plagasque perpessus, extimuit multum;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. VI. 1:2)
at uero Caedualla, quamuis nomen et professionem haberet Christiani, adeo tamen erat animo ac moribus barbarus, ut ne sexui quidem muliebri, uel innocuae paruulorum parceret aetati, quin uniuersos atrocitate ferina morti per tormenta contraderet, multo tempore totas eorum prouincias debacchando peruagatus, ac totum genus Anglorum Brittaniae finibus erasurum se esse deliberans.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. XX. 1:6)
qui cum interrogarentur, quare hoc facerent, nil aliud respondere potuerunt, nisi ob hoc se iratos fuisse et inimicos regi, quod ille nimium suis parcere soleret inimicis, et factas ab eis iniurias mox obsecrantibus placida mente dimitteret.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XXII. 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION