라틴어 문장 검색

solet hoc patere limen ad nuptas redeuntibus maritis.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, genethliacon Lucani ad Pollam40)
qualem Libyae Saturnia nimbum attulit, Iliaco dum dives Elissa marito donatur testesque ululant per devia nymphae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Hercules Surrentinus Pollii Felicis25)
"Parcarum fila tenebo extendamque colus - duram seio vincere Mortem - , avertam luctus et tristia damna vetabo teque nihil laesum viridi renovabo senecta concedamque diu iuvenes spectare nepotes, donec et hic sponsae maturus et illa marito, rursus et ex illis soboles nova grexque protervus nunc umeris inreptet avi."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Hercules Surrentinus Pollii Felicis71)
Iamque in fine dies et inexorabile pensum deficit, hic maesti pietas me poscit Etrusci, qualia nec Siculae moderantur carmina rupes nec fati iam certus olor saevique marita Tereos.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum62)
"ergo et Thessalici coniunx pensare mariti funus et immitem potuit Styga vincere supplex Thracius?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum71)
Pietas, quam Priscillae tuae praestas, et morum tuorum pars et nulli non conciliare te, praecipue marito, potest.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, poem pr2)
Priscilla, tuo solacia grata marito conciperem.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam2)
tibi quamquam et origo niteret et felix species multumque optanda maritis, ex te maior honos, unum novisse cubile, unum secretis agitare sub ossibus ignem, illum nec Phrygius vitiasset raptor amorem Dulichiive proci nec qui fraternus adulter casta Mycenaeo conubia polluit auro.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam27)
sed meliore via dextros tua vota marito promeruere deos.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam30)
Iamque cadunt vultus oculisque novissimus error obtunsaeque aures, nisi cum vox sola mariti noscitur;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam65)
illum unum media de morte reversa mens videt, illum aegris circumdat fortiter ulnis immotas obversa genas, nec sole supremo lumina, sed dulci mavult satiare marito.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam66)
haec dicit labens sociosque amplectitur artus haerentemque animam non tristis in ora mariti transtulit et cara pressit sua lumina dextra.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam75)
is dolor in vultu, tantum crinesque genaeque noctis habent, illam tranquillo fine solutam felicemque vocant, lacrimas fudere marito.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam82)
hae merito visa pietate mariti protinus exclames:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam93)
vehit ille merentes protinus et manes placidus locat hospite cumba, praeterea, si quando pio laudata marito umbra venit, iubet ire faces Proserpina laetas egressasque sacris veteres heroidas antris lumine purpureo tristes laxare tenebras sertaque et Elysios animae praesternere flores, sic manes Priscilla subit;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam100)

SEARCH

MENU NAVIGATION