라틴어 문장 검색

Tunc iuvat accepisse beneficium et supinis quidem manibus, ubi illud ratio ad dignos perducit, non quolibet casus et consilii indigens impetus defert ;
(세네카, 행복론, L. Annaei Senecae ad Aebutium Liberalem: de Beneficiis Liber I 93:3)
multa cura sata perducuntur ad segetem ;
(세네카, 행복론, Liber II 44:3)
vanam esse superbiae magnitudinem et quae in odium etiam amanda perducat.
(세네카, 행복론, Liber II 53:3)
Nemo agit de tribunatu gratias, sed queritur, quod non est ad praeturam usque perductus ;
(세네카, 행복론, Liber II 120:2)
hoc initium est, boni consulamus et animum eius grate excipiendo evocemus ;
(세네카, 행복론, Liber II 123:3)
Iam sub ista ipsa lege vincam et eo perducam servum, ut in multa liber sit.
(세네카, 행복론, Liber III 85:1)
Ad hoc, dic mihi, quae causa nos perducit ?
(세네카, 행복론, Liber IV 78:1)
nec paenitet nec paenitebit nec ulla iniquitate me eo fortuna perducet, ut hanc vocem audiat :
(세네카, 행복론, Liber IV 102:3)
Paucos usque ad verum fructum a liberis percipiendum perduxit aetas ;
(세네카, 행복론, Liber V 23:4)
Expecta, et iam hoc verius dices, simul te ad has latebras perduxero, ex quibus cum evaseris, nihil amplius eris adsecutus, quam ut eas difficultates effugeris, in quas licuit non descendere.
(세네카, 행복론, Liber V 66:3)
sic inlitteratum non ex toto rudem, sed ad litteras altiores non perductum ;
(세네카, 행복론, Liber V 76:4)
Ingratus C. Marius ad consulatus a caliga perductus, qui, nisi Cimbricis caedibus Romana funera aequaverit, nisi civilis exitii et trucidationis non tantum dederit signum, sed ipse signum fuerit, parum mutatam ac repositam in priorem locum fortunam suam sentiet.
(세네카, 행복론, Liber V 93:1)
quam lumen diei iis immissum ad ministeria sua evocat.
(세네카, 행복론, Liber V 149:2)
scilicet ille, qui verum dicat et hominem inter mentientes stupentem ipsaque consuetudine pro rectis blanda audiendi ad ignorantiam veri perductum vindicet a consensu concentuque falsorum.
(세네카, 행복론, Liber VI 143:3)
dum vindicant inexplorata pro certis flectique non minus existimant turpe quam vinci et perpetua credunt, quae in summum perducta maxime nutant, ingentia super se ac suos regna fregerunt ;
(세네카, 행복론, Liber VI 146:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION