도구

도구

라틴어 문장 검색

Quamvis hoistilem ad tumulum, quamvis iussa mori, felicior tamen quam ego, quia sortitus non pertulit ullos.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 2:7)
Hunc ego si potui tantum sperare dolorem, Et perferre, soror, potero.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 6:5)
Sed istam mihi necessitatem altam et profundam remittas volo:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, I. 4:1)
Vinaque fundebat pateris, animamque vocabat Anchisae magni, manesque Acheronte remissos.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VII. 2:1)
Pertulerit:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VI. 15:1)
Nec negaverim esse malorum genera quae non vult qui pertulit vel transacta meminisse, nec minus interrogatus offenditur quam cum in ipsis malis fuit:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, II. 10:1)
ut qui carnifices expertus est et tormenta membrorum, aut qui infaustas pertulit orbitates, vel cui nota quondam adflicta censoria est.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, II. 10:2)
Nam et ferrum cum tactu sit frigidum, — ψυχρὸν δ’ ἕλε χαλκὸν ὀδοῦσιν, si tamen solem pertulerit, concalescit, et calor advena nativum frigus expellit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VI. 2:2)
Si ergo levem pertulerint inpulsum vini, non accipiunt haec mala, sed incitant quibus aetatis ratione iam capti sunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VI. 21:3)
Nuper enim mihi de Tiburti agro meo exhibiti sunt apri quos obtulit silva venantibus, et quia diutule continuata venatio est, perlati sunt alii interdiu, noctu alii.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 15:3)
Quod ubi scitum est, qui sequenti nocte deferebant infixo cuicumque parti corporis acuto aeneo apros carne integra pertulerunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 16:3)
62. Et omnes malas voluntates, indignaciones, et rancores, ortos inter nos et homines nostros, clericos et laicos, a tempore discordie, plene omnibus remisimus et condonavimus.
(Magna Carta 64:1)
Preterea omnes transgressiones factas occasione ejusdem discordie, a Pascha anno regni nostri sextodecimo usque ad pacem reformatam, plene remisimus omnibus, clericis et laicis, et quantum ad nos pertinet plene condonavimus.
(Magna Carta 64:2)
Heu quantum terrae potuit pelagique parari Hoc, quem civiles hauserunt, sanguine, dextrae, Unde venit Titan, et nox ubi sidera condit, Quaque dies medius flagrantibus aestuat horis, Et qua bruma, rigens ac nescia vere remitti, Adstringit Scythico glacialem frigore pontum!
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 1:3)
Hi vada liquerunt Isarae, qui, gurgite ductus Per tam multa suo, famae maioris in amnem Lapsus, ad aequoreas nomen non pertulit undas.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 5:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION