라틴어 문장 검색

Tecum, quos dederint annos mihi fila sororum, Vivere contingat teque dolente mori!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 310)
Sed quaecumque tamen noctem fortuna sequetur, Cras mihi constanti voce dedisse nega!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 450)
Forsitan et tecum tua nunc requiescit amica - Heu, melior quanto sors tua sorte mea!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 641)
Tolle tuos tecum, pauper amator, avos!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 857)
Quem penes est dominam servandi cura, Bagoa, Dum perago tecum pauca, sed apta, vaca.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 21)
Sed tamen interdum tecum quoque iurgia nectat, Et simulet lacrimas carnificemque vocet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 228)
Haec tibi sunt mecum, mihi sunt communia tecum - In bona cur quisquam tertius ista venit?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 523)
Quod si stulta negas, index anteacta fatebor, Et veniam culpae proditor ipse meae, Quoque loco tecum fuerim, quotiensque, Cypassi, Narrabo dominae, quotque quibusque modis!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 816)
Illa datam tecum sentiat esse fidem!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 1515)
Sic ego nec sine te nec tecum vivere possum, Et videor voti nescius esse mei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 11b8)
Tunc ego, sed tecum, mortuus esse velim!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 1426)
rivalem patienter habe, victoria tecum
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 69:7)
Maxime, qui tanti mensuram nominis imples, et geminas animi nobilitate genus, qui nasci ut posses, quamvis cecidere trecenti, non omnes Fabios abstulit una dies, forsitan haec a quo mittatur epistula quaeras, quisque loquar tecum, certior esse velis, ei mihi, quid faciam?
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 21)
miror et ipse, et tecum quaero saepe quid inde petam, an populus vere sanos negat esse poetas, sumque fides huius maxima vocis ego, qui, sterili totiens cum sim deceptus ab arvo, damnosa persto condere semen humo?
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 519)
tecum tunc aberant aegrae solacia mentis, magnaque pars animi consiliique mei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 67)

SEARCH

MENU NAVIGATION