라틴어 문장 검색

Nec quemadmodum itinera quae ad urbes perducunt, sic viae ad virtutem sunt extra ipsam;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 89 8:6)
virtus non contingit animo nisi instituto et edocto et ad summum adsidua exercitatione perducto.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 90 46:6)
Sed ad desperationem nos vitia nostra perducunt;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 92 28:1)
Praeterea ipsum de malis bonisque iudicium confirmatur officiorum exsecutione, ad quam praecepta perducunt.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 94 34:1)
Hanc forsitan etiam sine admonitione dabit sibi ipsa sapientia, quae iam eo perduxit animum, ut moveri nequeat nisi in rectum.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 94 50:4)
ad actiones rectas praecepta perducunt;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 95 3:5)
Non semper ad actiones rectas praecepta perducunt, sed cum obsequens ingenium est;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 95 4:1)
Quemadmodum primum militiae vinculum est religio et signorum amor et deserendi nefas, tunc deinde facile cetera exiguntur mandanturque iusiurandum adactis, ita in iis, quos velis ad beatam vitam perducere:
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 95 35:3)
si hoc non praestant, ad virtutem non perducunt.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 95 40:2)
Quotiens cogitaveris puerum fuisse, cogita et hominem, cui nihil certi promittitur, quem fortuna non utique perducit ad senectutem;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 99 22:4)
Si adfectus corpora sunt, et morbi animorum, ut avaritia, crudelitas, indurata vitia et in statum inemendabilem adducta;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 106 6:1)
Hic homini satis alimentorum citra sanguinem esse credebat et crudelitatis consuetudinem fieri, ubi in voluptatem esset adducta laceratio.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 108 17:1)
Ad hanc tam solidam felicitatem, quam tempestas nulla concutiat, non perducent te apte verba contexta et oratio fluens leniter.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 19, letter 115 18:3)
Sapientia est mens perfecta vel ad summum optimumque perducta.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 19, letter 117 12:9)
Praeterea idem erat semper et in omni actu par sibi, iam non consilio bonus, sed more eo perductus, ut non tantum recte facere posset, sed nisi recte facere non posset.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 120 10:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION