라틴어 문장 검색

Sed tace, lingua, dabo panem.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 69:12)
taceo, quia non sum de gloriosis.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 75:31)
Utcunque tamen, tanquam non agnoscerem fabulam, tacui et cenae ordinem explicui.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 92:21)
Itaque tunc primum Dorida vetus amator contempsi . . . Quid factum est, quod tu proiectis, Iuppiter, armis inter caelicolas fabula muta taces?
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 126:26)
Rapuit deinde tacenti speculum, et postquam omnes vultus temptavit, quos solet inter amantes risus fingere, excussit vexatam solo vestem raptimque aedem Veneris intravit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 128:13)
Licet mulierum verbialibus undis et causidici cedant nec grammatici muttiant, rhetor taceat et clamorem praeco compescat, sola est quae modum imponit furentibus, licet Petroniana subet Albucia
(페트로니우스, 사티리콘, FRAGMENTA, VI*3)
Ecce tacent voces hominum strepitusque viarum et volucrum cantus fidaque turba canum;
(페트로니우스, 사티리콘, POEMS 26:5)
Rogata est ut taceret.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Cicada et noctua.3)
Cum destinassem operis habere terminum In hoc, ut aliis esset materiae satis, Consilium tacito corde damnavi meum.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quartus, Poeta ad Particulonem.1)
Tace inquit ante hoc novi quam tu natus es.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quintus, Taurus et vitulus.2)
C. PLINIUS CORNELIO TACITO SUO S.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 61)
C. PLINIUS CORNELIO TACITO SUO S.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 201)
primum quod deforme arbitrabar, cui assurge cui loco cedere omnes oporteret, hunc omnibus sedentibus stare, et qui iubere posset tacere quemcumque, huic silentium clepsydra indici, et quem interfari nefas esset, hunc etiam convicia audire et si inulta pateretur inertem, si ulcisceretur insolentem videri.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 23 2:2)
Laudatus est a consule Cornelio Tacito;
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 1 6:2)
Ego et Cornelius Tacitus, adesse provincialibus iussi, existimavimus fidei nostrae convenire notum senatui facere excessisse Priscum immanitate et saevitia crimina quibus dari iudices possent, cum ob innocentes condemnandos, interficiendos etiam, pecunias accepisset.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 11 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION