라틴어 문장 검색

Delo Creteque relictis hic posuit nomenque simul, quod possit equorum admonuisse, iubet deponere, qui que fuisti Hippolytus dixit, nunc idem Virbius esto!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 42:18)
ac veluti ventis agitantibus aera non est aequalis rabies continuusque furor, sed modo subsidunt intermissique silescunt, vimque putes illos deposuisse suam:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 169)
utque malae matris crimen deponat hirundo sub trabibus cunas tectaque parva facit :
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 123)
at mihi sentitur nix verno sole soluta, quaeque lacu durae non fodiantur aquae . nec mare concrescit glacie, nec, ut ante, per Histrum stridula Sauromates plaustra bubulcus agit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1213)
tua te bona cognita produnt si, quod es, appares, culpa soluta mea est.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 44)
haec ego cuncta prius, quam te, carissime, credam mutatum curam deposuisse mei, innumeri montes inter me teque viaeque Summaque et campi nec freta pauca iacent, mille potest causis a te quae littera saepe missa sit in nostras rara venire manus;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 79)
" motus eram dictis, totoque Helicone relicto scribere temptabam verba soluta modis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 1012)
sarcina sum, fateor, quam si non tempore nostro depositurus eras, non subeunda fuit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 62)
Quidam iam limites sunt superati consumptionis terrarum orbis, paupertatis haud soluto negotio.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 39:3)
Peculiarem in modum ambitalis spatii usus est ponderandus in toto orbe terrarum, ad eiectamenta gasiosa deponenda, quae superioribus duobus saeculis sunt acervata atque condiciones quasdam induxerunt, quae nunc omnes mundi Nationes afficiunt.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 66:4)
In quibusdam coetibus asseritur hodiernam oeconomiam atque technologiam soluturas esse omnes ambitus quaestiones, eodem modo ac asseritur, per sermonem haud academicum, famis inopiaeque in mundo quaestiones solutum iri utique per mercati augmentum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 146:5)
iure solutum est et iacet, in nihilum quoniam redit omne politum.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3163)
esto, matris enim ex utero quod destrueretur habebat, sed quod morte brevi materna ex parte solutum est maiestate Patris vivum lux tertia reddit, vidisti angelicis comitatum coetibus alte ire meum, cuius servor munimine, templum, illius aeternae suspendunt culmina portae, ac per inacccssas scalarum gloria turres tollitur et gradibus lucet via candida summis, at tua congcstae tumulant holocausta ruinae, quid mereare Titus docuit, docuere rapinis Pompeianae acies, quibus exstirpata per omnes terrarum pelagique plagas tua membra feruntur.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3169)
ante fores tumuli, quas saxa inmania duro obice damnarant scopulis substructa cavatis, stat Dominus nomenque ciet frigentis amici, nec mora, funereus revolutis rupibus horror evomit exequias gradiente cadavere vivas, solvite iam laetae redolentia vincla, sorores, solus odor sparsi spiramen aromatis efflat, nec de corporeo nidorem sordida tabo aura refert, oculos sanie stillante solutos pristinus in speculum decor excitat, et putrefactas tincta rubore genas paulatim purpura vestit, quis potuit fluidis animam suffundere membris?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3249)
quia mens soluta curis, cui est origo caelum purusque fons ab aethra, iners iacere nescit.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante somnum6)

SEARCH

MENU NAVIGATION