라틴어 문장 검색

Nereides nymphaeque simul, quae vellera motis nulla trahunt digitis nec fila sequentia ducunt:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 34:4)
Magna pedis digitos pars occupat, oraque cornu indurata rigent finemque in acumine ponunt.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 58:5)
robore mollito lignoque in corpora verso in capitum facies puppes mutantur aduncae, in digitos abeunt et crura natantia remi, quodque prius fuerat, latus est mediisque carina subdita navigiis spinae mutatur in usum, lina comae molles, antemnae bracchia fiunt, caerulus, ut fuerat, color est;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 64:3)
aut sua fluminea cum vidit Cipus in unda cornua (vidit enim) falsamque in imagine credens esse fidem, digitis ad frontem saepe relatis, quae vidit, tetigit, nec iam sua lumina damnans restitit, ut victor domito veniebat ab hoste, ad caelumque manus et eodem lumina tollens "quiquid" ait, "superi, monstro portenditur isto, seu laetum est, patriae laetum populoque Quirini, sive minax, mihi sit!"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 46:3)
hoc tibi dissimula, senti tamen, optime, dici, in digito qui me fersque refersque tuo, effigiemque meam fulvo complexus in auro cara relegati, quae potes, ora vides, quae quotiens spectas, subeat tibi dicere forsan " quam procul a nobis Naso sodalis abest!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 74)
utque refert, digitis saepe est nutuque locutus, et tacitam mensae duxit in orbe notam et quibus e sucis abeat de corpore livor, impresso fieri qui solet ore, docet:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1207)
utque sedet vultu fassus Telamonius iram, inque oculis facinus barbara mater habet, sic madidos siccat digitis Venus uda capillos, et modo maternis tecta videtur aquis, bella sonant alii telis instructa eruditis, parsque tui generis, pars tua facta canunt, invida me spatio natura coercuit arto, ingenio vires exiguasque dedit, et tamen ille tuae felix Aeneidos auctor contulit in Tyrios arma virumque toros, nec legitur pars ulla magis de corpore toto, quam non legitimo foedere iunctus amor.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1235)
Haec mea si casu miraris epistula quare alterius digitis scripta sit, aeger eram.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 31)
spiritus hic per te patrias exisset in auras, sparsissent lacrimae pectora nostra piae, supremoque die notum spectantia caelum texissent digiti lumina nostra tui, et cinis in tumulo positus iacuisset avito, tactaque nascenti corpus haberet humus;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 317)
inlevit caecos oculos et lumina limo reddidit umectam sacro sputamine terram contrectans digitis:
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3226)
finxerat hoc digitis, animam sufflaverat ore.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3256)
nam condita et aucta probatur, collige de simili, sitne haec factura, creavit nempe manus Domini corpus mortale lutumque conposuit digitis, numquid manus articulatim est digesta Dei?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3280)
tantus amor terrae, tanta est dilectio nostri, dignatur praepinguis humi conprendere mollem divinis glaebam digitis, nec sordida censet haerentis massae contagia, iusserat ut lux confieret, facta est ut iusserat;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3342)
decrerat quoniam Christum Deus incorrupto admiscere solo, sanctis quod fingere vellet dignum habuit digitis et carum condere pignus.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3345)
haerentem digiti vulnere mordicus pendentemque gerens Paulus inhorruit.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권6)

SEARCH

MENU NAVIGATION