라틴어 문장 검색

quapropter tam cantiones quas nunc tractamus, quam ballatas et sonitus et omnia cuiuscunque modi verba sunt armonizata vuigariter et regulariter, cantiones esse dicemus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 124:2)
et diesis esse non potest, secundum quod eam appellamus, nisi reiteratio unius ode fiat, vel ante diesim, vel post, vel undique.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 141:2)
Hoc idem in versibus esse servandum astruimus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 162:2)
et hoc esse non potest nisi ubi frons est vel cauda, quoniam, ut dictum est, in pedibus atque versibus actenditur equalitas carminum et sillabarum.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 172:2)
et per consequens pedes esse non possent.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 187:4)
Et etiam quemadmodum de trimetro pede, et de omnibus aliis servandum esse asserimus;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 188:3)
Aliud est stantia cuius omnia carmina eundem rithimum reddunt, in qua superfluum esse constat habitudinem querere.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 196:1)
quod non aliud esse videtur quam quedam ipsius stantie.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 200:4)
et habitudinem quandam servatam esse invenimus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 202:2)
et utrobique comitata et incomitata desinentia esse potest;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 202:4)
9. Et si in altero pedum exsortem rithimi desinentiam esse contingat, omnimode in altero sibi instauratio fiat.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 203:1)
Nam cum ea que dicimus cuncta vel circa dextrum aliquid vel sinistrum canamus - ut quandoque persuasorie quandoque dissuasorie, quandoque gratulanter quandoque yronice, quandoque laudabiliter quandoque contemptive canere contingit -, que circa sinistra sunt verba semper ad extremum festinent, et alia decenti prolixitate passim veniant ad extremum ...
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 212:2)
Miramur, si Democriti pecus edit agelloscultaque, dum peregre est animus sine corpore uelox,cum tu inter scabiem tantam et contagia lucrinil paruum sapias et adhuc sublimia cures;
(호라티우스의 첫번째 편지, 126)
Lusisti satis, edisti satis atque bibisti;
(호라티우스의 두번째 편지, 2110)
videas metato in agellocum pecore et gnatis fortem mercede colonum 'non ego' narrantem 'temere edi luce profestaquicquam praeter holus fumosae cum pede pernae.
(호라티우스의 풍자, 2권, 02장67)

SEARCH

MENU NAVIGATION