라틴어 문장 검색

fronde virent postes, effulgent compita flammis, et pars immensae gaudet celeberrima Romae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, epithalamion in Stellam et Violentillam103)
stat proxima cervix ponderis immensi damnosaque fila senectae exuit atque alios melior revirescit in annos, ergo alacres, quae signa colunt urbana, cohortes inque sinum quae saepe tuum fora turbida questum confugiunt, leges urbesque ubicumque togatae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, soteria Rutili Gallici7)
immensae veluti conexa carinae cumba minor, cum saevit hiems, pro parte furentis parva receptat aquas et eodem volvitur austro.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, soteria Rutili Gallici65)
Inter quae subito cadunt volatu immensae volucrum per astra nubes, quas Nilus sacer horridusque Phasis, quas udo Numidae legunt sub austro, desunt qui rapiant sinusque pleni gaudent, dum nova lucra comparantur.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, Kalendae Decembres30)
immensis urnam quatit Aeacus umbris, ast hic quem gemimus.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Glauctas Atedii melioris delicatus97)
odoriferos exhausit flamma Sabaeos et Cilicum messes, Phariaeque exempta volucri cinnama et Assyrio manantes gramine sucos et domini fletus:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, consolatio ad Flavium Ursum de amissione pueri delicati44)
"nec te, quod solidus contra riget umbo maligni montis et immenso non umquam exesus ab aevo, terreat:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Hercules Surrentinus Pollii Felicis45)
tu - seu tarda situ rebusque exhausta senectus erravit seu blanda diu Fortuna regressum maluit - attonitum et venturi fulminis ictus horrentem tonitru tantum lenique procella contentus monuisse senem;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum58)
longi tu sola laboris conscia, cumque tuis crevit mea Thebais annis, qualem te nuper Stygias prope raptus ad umbras, cum iam Lethaeos audirem comminus amnes, aspexi, tenuique oculos iam morte cadentes, scilicet exhausti Lachesis mihi tempora fati te tantum miserata dedit, superique potentes invidiam timuere tuam.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, ecloga ad uxorem 15)
et nostra generi tellure dabuntur, non adeo Vesuvinus apex et flammea diri montis hiems trepidas exhausit civibus urbes:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, ecloga ad uxorem 30)
ipse etiam immensi reparator maximus aevi attollit vultus et utroque a limine grates Ianus agit, quem tu vicina Pace ligatum omnia iussisti componere bella novique in leges iurare fori, levat ecce supinas hinc atque inde manus geminaque haec voce profatur:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Septimus Decimus Consulatus Imp. Aug. Germanici6)
hinc parvus inter pignora curiae contentus artae lumine purpurae crescis, sed immensos labores indole patricia secutus.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, ode lyrica ad Septimium Severum14)
citius genetrix Sipyleia fertur exhausisse genas, citius Tithonida maesti deficient rores aut exsatiata fatiscet mater Achilleis hiemes adfrangere bustis.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam18)
videt ille ortus obitusque, quid auster, quid boreas hibernus agat, ferrique togaeque consilia atque ipsam mentem probat, ille subactis molem immensam umeris et vix tractabile pondus imposuit - nec enim numerosior altera sacra cura domo - . magnum late dimittere in orbem Romulei mandata ducis viresque modosque imperii tractare manu;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam35)
sic, ubi magna novum Phario de litore puppis solvit iter iamque innumeros utrimque rudentes lataque veliferi porrexit brachia mali invasitque vias, it eodem angusta phaselos aequore et immensi partem sibi vindieat austri.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam95)

SEARCH

MENU NAVIGATION