라틴어 문장 검색

Fuit accusator, inquit, vetus, quo accusante C. Hirtilium Sisenna defendens dixit quaedam eius sputatilica esse crimina.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 74장 3:2)
' Sic nos summi oratoris vel sanitate vel vitio pro argumento ad diluendum crimen usi sumus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 80장 3:7)
suscipio inimicitias hominum perditorum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATIONES IN CATILINAM, ORATIO IN L. CATILINAM SECVNDA 11:8)
scilicet vocabulis rerum mutatis inconstantiae crimen ille effugit, nos effugere non possumus!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER QUINTUS 117:5)
Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER QUINTUS 120:1)
tantum modo negare deos esse non audet, ne quid invidiae subeat aut criminis;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER TERTIUS 3:5)
nam aut inimicitias aut laborem aut sumptus suscipere nolunt aut etiam neglegentia, pigritia, inertia aut suis studiis quibusdam occupationibusve sic impediuntur, ut eos, quos tutari debeant, desertos esse patiantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 38:2)
nec vero criminibus falsis in odium aut invidiam quemquam vocabit omninoque ita iustitiae honestatique adhaerescet, ut, dum ea conservet, quamvis graviter offendat mortemque oppetat potius quam deserat illa, quae dixi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 112:3)
Itaque factus est ille quidem consul, sed a fide iustitiaque discessit, qui optimum et gravissimum civem, cuius legatus et a quo missus esset, in invidiam falso crimine adduxerit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 101:4)
Aliud est enim explicare res gestas nar- rando, aliud argumentando criminari crimenve dissolvere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Optimo Genere Oratorvm, 5장 2:6)
Quid enim tam aut visendum aut audiendum fuit quam summorum oratorum in gravissima causa accurata et inimicitiis incensa contentio?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Optimo Genere Oratorvm, 7장 4:4)
Etenim si C. Mancinum, nobilissimum atque optimum virum atque consularem, cum eum propter invidiam Numantini foederis pater patratus ex s. c. Numantinis dedidisset eumque illi non recepissent posteaque Mancinus domum revenisset neque in senatum introire dubitasset, P. Rutilius, M. filius, tribunus plebis, iussit educi, quod eum civem negaret esse, quia memoria sic esset proditum, quem pater suus aut populus vendidisset aut pater patratus dedidisset, ei nullum esse postliminium, quam possumus reperire ex omnibus rebus civilibus causam contentionemque maiorem quam de ordine, de civitate, de libertate, de capite hominis consularis, praesertim cum haec non in crimine aliquo, quod ille posset infitiari, sed in civili iure consisteret?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 181:3)
nihil est enim, quod inter homines ambigatur, sive ex crimine causa constat, ut facinoris, sive ex controversia, ut hereditatis, sive ex deliberatione, ut belli, [sive ex persona, ut laudis,] sive ex disputatione, ut de ratione vivendi, in quo non aut quid factum sit aut fiat futurumve sit quaeratur aut quale sit aut quid vocetur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 104:2)
Ac nostrae fere causae, quae quidem sunt criminum, plerumque infitiatione defenduntur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 105:1)
Quin etiam in eis ipsis, ubi de facto ambigitur, ceperitne pecunias contra leges [P.] Decius, argumenta et criminum et defensionis revocentur oportet ad genus et [ad] naturam universam:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 135:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION