라틴어 문장 검색

itaque sic finiamus, ne in nostro saeculo culpa subsidat.
(세네카, 행복론, L. Annaei Senecae ad Aebutium Liberalem: de Beneficiis Liber I 64:2)
Multa sunt genera ingratorum, ut furum, ut homicidarum, quorum una culpa est, ceterum in partibus varietas magna.
(세네카, 행복론, Liber III 4:1)
aliena enim culpa est, quod non recipimus ;
(세네카, 행복론, Liber IV 43:3)
Illi ingrato, qui sic hac culpa non caret, quomodo nulla caret, dabit beneficium vir bonus ;
(세네카, 행복론, Liber IV 123:1)
nulla hic culpa tribuentis est, quia tamquam grato dedi.
(세네카, 행복론, Liber IV 163:5)
penes illum erit culpa, non penes me.
(세네카, 행복론, Liber VII 94:13)
sed ubi per luxum ac neglegentiam diffluit, ubi nulli bonae rei impenditur, ultima demum necessitate cogente quam ire non intelleximus transisse sentimus.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 4:3)
Nihil ex illa delegatur, nihil alio atque alio spargitur, nihil inde fortunae traditur, nihil neglegentia interit, nihil largitione detrahitur, nihil supervacuum est ;
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 62:10)
Plura me hercules praetereunt quam fingunt et tanta incredibilium vitiorum copia ingenioso in hoc unum saeculo processit, ut iam mimorum arguere possimus neglegentiam.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 71:5)
Simile tu putas esse, utrum cures, ut incorruptum et a fraude advehentium et a neglegentia frumentum transfundatur in horrea, ne concepto umore vitietur et concalescat, ut ad mensuram pondusque respondeat, an ad haec sacra et sublimia accedas sciturus, quae materia sit dei, quae voluptas, quae condicio, quae forma;
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 116:2)
Deinde habet haec in persona quoque innocentium locum, quia interim fortuna pro culpa est ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 12:3)
quotus quisque accusator vacat culpa ?
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 34:2)
Itaque loquax et in contumelias praefectorum ingeniosa provincia, in qua etiam qui vitaverunt culpam non effugerunt infamiam, velut unicum sanctitatis exemplum suspexit et, quod illi difficillimum est, cui etiam periculosi sales placent, omnem verborum licentiam continuit et hodie similem illi, quamvis numquam speret, semper optat.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 137:2)
non illa in culpa est, cuius nota erat condicio, sed mortalis animi spes avida, quae subinde, quid rerum natura sit, obliviscitur nec umquam sortis suae meminit, nisi cum admonetur.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 61:4)
Omnia scelera etiam ante effectum operis, quantum culpae satis est, perfecta sunt.
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 39:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION