도구

도구

라틴어 문장 검색

En si quaesieris, odium Cyclopis, amorne Acidis in nobis fuerit praesentior, edam:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 71:5)
Scylla loco mansit cumque est data copia primum, in Circes odium sociis spoliavit Ulixen;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 9:2)
Audiat ipsa licet, et, quod facit, oderit omnes sub Diomede viros, odium tamen illius omnes spernimus:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 57:7)
Vir fuit hic, ortu Samius, sed fugerat una et Samon et dominos odioque tyrannidis exsul sponte erat, isque, licet caeli regione remotos, mente deos adiit et quae natura negabat visibus humanis, oculis ea pectoris hausit, cumque animo et vigili perspexerat omnia cura, in medium discenda dabat coetusque silentum dictaque mirantum magni primordia mundi et rerum causas et, quid natura, docebat, quid deus, unde nives, quae fulminis esset origo, Iuppiter an venti discussa nube tonarent, quid quateret terras, qua sidera lege mearent - et quodcumque latet;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 9:1)
Clitorio quicumque sitim de fonte levavit, vina fugit gaudetque meris abstemius undis, seu vis est in aqua calido contraria vino, sive, quod indigenae memorant, Amythaone natus, Proetidas attonitas postquam per carmen et herbas eripuit furiis, purgamina mentis in illas misit aquas odiumque meri permansit in undis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 27:4)
et quamquam sero clipeum post vulnera sumo, attamen hanc odiis exonerate fugam, caelestique viro, quis me deceperit error, dicite, pro culpa ne scelus esse putet, ut quod vos scitis, poenae quoque sentiat auctor.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 312)
ergo hominum quaesitum odium mihi carmine, quosque debuit, est vultus turba secuta tuos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 139)
at, quoniam semel est odio civiliter usus, mutato levior sit fuga nostra loco.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 816)
sin minus, et flagrant odio tua pectora nostro, induet infelix arma coacta dolor, sim licet extremum, sicut sum, missus in orbem, nostra suas istinc porriget ira manus, omnia, si nescis, Caesar mihi iura reliquit, et sola est patria poena carere mea.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 93)
Qui credit insolens non est;
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 60:8)
hoc odium vetus illud erat, hoc erat aspidis atque hominis digladiabile discidium, quod modo cernua femineis vipera proteritur pedibus.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante cibum41)
his sumptis licet insolens potestas pravum iudicet inrogetque mortem, inpasti licet inruant leones, nos semper Dominum Patrem fatentes in te, Christe Deus, loquemur unum, constanterque tuam crucem feremus.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus post cibum38)
pubes quin etiam decolor asperis inritata odiis rege sub inpio Hebraeum sitiens fundere sanguinem audet se pelago credere concavo.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad incensum lucernae21)
gens insolenti praepotens iactantia pollebat olim, quam fluentem nequiter corrupta vulgo solverat lascivia, et inde bruto contumax fastidio cultum superni neglegebat numinis.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ieiunantium20)
arsit enim scintilla odii de fomite zeli et dolor ingenium subitus conflavit iniquum, viderat argillam simulacrum et structile flatu concaluisse Dei, dominum quoque conditioni 1 inpositum, natura soli pelagique polique ut famulans homini locupletem fundere partum nosset et effusum terreno addicere regi.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 159)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION