도구

도구

라틴어 문장 검색

nullo enim modo animus audientis aut incitari aut leniri potest, qui modus a me non temptatus sit, - dicerem perfectum, si ita iudi- carem, nec in veritate crimen arrogantiae extimescerem;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 38장 2:1)
refutatio autem accusationis, in qua est depulsio criminis, quoniam Graece στάσισ dicitur, appelletur Latine status;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 25장 1:1)
Qui scriptis jussit Tabulis compescere Caedes Furta & Adulteria, & perjurae crimina Fraudis;
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 색인, IN VIRI PRAESTANTISSIMI D. ISAACI NEWTONI OPUS HOCCE MATHEMATICO-PHYSICUM 3:2)
"crimina vasis librat in antithetis, doctas posuisse figuras laudatur:"
(페르시우스, 풍자, satire 160)
Ceterum apparebat nihil aliud quaeri nisi ut semel deposita vestis inter praedones strangularetur et nos metu criminis non veniremus ad constitutum.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 15:6)
Namque omnes unum crimen vocat, omnibus una impendet clades.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 122:26)
Lupus arguebat vulpem furti crimine;
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Lupus et vulpes iudice simio.3)
Sin autem doctus illis occurrit labor, Sinistra quos in lucem natura extulit Nec quicquam possunt nisi meliores carpere, Fatale exitium corde durato feram, Donec fortunam criminis pudeat sui.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Secundus, Auctor8)
Incensus ille falso uxoris crimine Simulavit iter ad villam clamque in oppido Subsedit:
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Poeta9)
A Divo Augusto tunc petierunt iudices, Ut adiuvaret iuris iurandi fidem, Quod ipsos error implicuisset criminis.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Poeta18)
Quod si delata perscrutatus crimina Paterfamilias esset, si mendacium Subtiliter limasset, a radicibus Non evertisset scelere funesto domum.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Poeta22)
Testes sunt multae multorum orationes et Ciceronis pro Murena pro Vareno, in quibus brevis et nuda quasi subscriptio quorundam criminum solis titulis indicatur.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 20 7:2)
Ego et Cornelius Tacitus, adesse provincialibus iussi, existimavimus fidei nostrae convenire notum senatui facere excessisse Priscum immanitate et saevitia crimina quibus dari iudices possent, cum ob innocentes condemnandos, interficiendos etiam, pecunias accepisset.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 11 2:2)
Itaque Tuccius Cerialis consularis iure senatorio postulavit, ut Priscus certior fieret, sive quia miserabiliorem sive quia invidiosiorem fore arbitrabatur, si praesens fuisset, sive - quod maxime credo - quia aequissimum erat commune crimen ab utroque defendi, et si dilui non potuisset in utroque puniri.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 11 9:2)
Erat ergo perquam onerosum accusare damnatum, quem ut premebat atrocitas criminis, ita quasi peractae damnationis miseratio tuebatur.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 11 13:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION