도구

도구

라틴어 문장 검색

' 'Paulum' inquit Catulus 'etiam nunc deesse videtur eis rebus, Antoni, quas exposuisti, quod sit tibi ante explicandum, quam illuc proficiscare, quo te dicis intendere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 179:2)
Tum omnem orationem traduxi et converti in increpandam Caepionis fugam, in deplorandum interitum exercitus:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 199:6)
Nam in Caelio sane etiam ad causam utile fuit tuum illud, Antoni, cum ille a se pecuniam profectam diceret testis et haberet filium delicatiorem, abeunte iam illo, sentin senem esse tactum triginta minis?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 257:9)
quam facultatem et exercitatio dabit, ex qua consuetudo gignitur, et similium verborum conversa et immutata casibus aut traducta ex parte ad genus notatio et unius verbi imagine totius sententiae informatio pictoris cuiusdam summi ratione et modo formarum varietate locos distinguentis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 358:5)
Hanc ad consuetudinem exercitationis vos, adulescentes, est cohortatus Antonius atque a minutis angustisque concertationibus ad omnem vim varietatemque vos disserendi traducendos putavit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 121:1)
Haec igitur duo, vocis dico moderationem et verborum conclusionem, quoad orationis severitas pati posset, a poetica ad eloquentiam traducenda duxerunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 174:2)
Ars enim cum a natura profecta sit, nisi natura moveat ac delectet, nihil sane egisse videatur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 197:2)
Quae si consuetudo ac licentia manare coeperit latius imperiumque nostrum ad vim a iure traduxerit, ut, qui adhuc voluntate nobis oboediunt, terrore teneantur, etsi nobis, qui id aetatis sumus, evigilatum fere est, tamen de posteris nostris et de illa immortalitate rei publicae sollicitor, quae poterat esse perpetua, si patriis viveretur institutis et moribus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Tertius 58:3)
harum rectores et conservatores hinc profecti huc revertuntur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Sextus, chapter2 3 2:4)
cum autem ad idem, unde semel profecta sunt, cuncta astra redierint eandemque totius caeli discriptionem longis intervallis rettulerint, tum ille vere vertens annus appellari potest;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Sextus, chapter2 7 4:3)
De qua non ita longa disputatione opus esse videtur, cum recordor non L. Brutum, qui in liberanda patria est interfectus, non duos Decios, qui ad voluntariam mortem cursum equorum incitaverunt, non M. Atilium, qui ad supplicium est profectus ut fidem hosti datam conservaret, non duos Scipiones, qui iter Poenis vel corporibus suis obstruere voluerunt, non avum tuum L. Paulum, qui morte luit collegae in Cannensi ignominia temeritatem, non M. Marcellum, cuius interitum ne crudelissimus quidem hostis honore sepulturae carere passus est, sed legiones nostras, quod scripsi in Originibus, in eum locum saepe profectas alacri animo et erecto, unde se redituras numquam arbitrarentur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 95:1)
nonne melius multo fuisset otiosam et quietam aetatem sine ullo labore et contentione traducere?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 105:3)
quid quod sapientissimus quisque aequissimo animo moritur, stultissimus iniquissimo, nonne vobis videtur is animus, qui plus cernat et longius, videre se ad meliora proficisci, ille autem, cuius obtusior sit acies, non videre?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 105:6)
quo quidem me proficiscentem haud sane quid facile retraxerit, nec tamquam recoxerit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 106:2)
O praeclarum diem cum in illud divinum animorum concilium coetumque proficiscar cumque ex hac turba et colluvione discedam!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 107:7)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION