도구

도구

라틴어 문장 검색

hoc unum fieri te prohibente potest, spes mihi magna subit, eum te, mitissime princeps, spes mihi, respicio cum mea facta, cadit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 168)
proxima adoranti Iunonis templa subibit, paelicibus multis hanc doluisse deam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1130)
Roma domusque subit desideriumque locorum, quicquid et amissa restat in urbe mei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 27)
lassus in extremis iaceo populisque locisque, et subit adfecto nunc mihi, quicquid abest.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 36)
omnia cum subeant, vineis tamen omnia, coniunx, et plus in nostro pectore parte tenes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 37)
cumque locum moresque hominum cultusque sonumque cernimus, et, qui sim qui fuerimque, subit, tantus amor necis est, querar ut cum Caesaris ira, quod non offensas vindicet ense suas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 815)
utque fugax avidis cervus deprensus ab ursis, cinctave montanis ut pavet agna lupis, sic ego belligeris a gentibus undique saeptus terreor, hoste meum paene premente latus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 117)
nec dare tura libet nil exorantia divos, in tantis subeunt nec bona verba malis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1310)
saepe etiam lacrimae me sunt scribente profusae, umidaque est fletu littera facta meo, corque vetusta meum, tamquam nova, vulnera novit, inque sinum maestae labitur imber aquae, cum vice mutata, qui sim fuerimque, recordor, et, tulerit quo me casus et unde, subit, saepe manus demens, studiis irata sibique, misit in arsuros carmina nostra focos, atque ita de multis quoniam non multa supersunt, cum venia facito, quisquis es, ista legas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 139)
Magna minorque ferae, quarum regis altera Graias, altera Sidonias, utraque sicca, rates, omnia cum summo positae videatis in axe, et maris occiduas non subeatis aquas, aetheriamque suis cingens amplexibus arcem vester ab intacta circulus extet humo, aspicite illa, precor, quae non bene moenia quondam dicitur Iliades transiluisse Remus, inque meam nitidos dominam convertite vultus, sitque memor nostri necne, referte mihi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 31)
tunc subeunt curae, dum te lectusque locusque tangit et oblitam non sinit esse mei, et veniunt aestus, et nox inmensa videtur, fessaque iactati corporis ossa dolent?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 37)
me miserum, si tu, cum dicens exulis uxor, avertis vultus et subit ora rubor!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 320)
quaeque sui monitis obtemperat Inda magistri belua, servitium tempore victa subit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 64)
Iam mea cycneas imitantur tempora plumas, inficit et nigras alba senecta comas, iam subeunt anni fragiles et inertior aetas, iamque parum firmo me mihi ferre grave est.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 81)
sarcina sum, fateor, quam si non tempore nostro depositurus eras, non subeunda fuit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 62)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION