라틴어 문장 검색

Non hoc inimica precatur, sed quae, cum tibi sit iunctissima, iunctior esse expetit et vinclo tecum propiore ligari.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 46:10)
est mihi libertas tecum secreta loquendi, et damus amplexus et iungimus oscula coram, quantum est, quod desit?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 46:16)
Atque utinam merito vitam tecumque liceret reddere!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 23:18)
libet hac requiescere tecum (et requievit) humo pressitque et gramen et ipsum, inque sinu iuvenis posita cervice reclinis sic ait ac mediis interserit oscula verbis:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 53:14)
Multum fuit utile tecum ire mihi:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 74:19)
solida est mihi gratia tecum."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 57:20)
At Paris et fratres et qui rapuere sub illo, ni tenuere manus (scis hoc, Menelae) nefandas, primaque lux nostri tecum fuit illa pericli.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 18:9)
inveni geminos, qui tecum ludere possint, inter se similes, vix ut dignoscere possis, villosae catulos in summis montibus ursae, inveni et dixi "dominae servabimus istos!"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 74:20)
Tu quoque pande tuos, comitum gratissime, casus et ducis et turbae, quae tecum est credita ponto."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 28:1)
et si quae subeunt, tecum, liber, omnia ferres, sarcina laturo magna futurus eras.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 164)
Livia sic tecum sociales compleat annos, quae, nisi te, nullo coniuge digna fuit, quae si non esset, caelebs te vita deceret, nullaque, cui posses esse maritus, erat;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 172)
sospite sit tecum natus quoque sospes, et olim imperium regat hoc cum seniore senex;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 173)
dum tecum vixi, dum me levis aura ferebat, haec mea per placidas cumba cucurrit aquas, qui cadit in plano - vix hoc tamen evenit ipsum - sic cadit, ut tacta surgere possit humo;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 46)
Usus amicitiae tecum mihi parvus, ut illam non aegre posses dissimulare, fuit, nec me complexus vinclis propioribus esses nave mea vento, forsan, eunte suo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 51)
nec nova, quod tecum loquor, est iniuria nostra, incolumis cum quo saepe locutus era.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 412)

SEARCH

MENU NAVIGATION