라틴어 문장 검색

Ex hoc loco sumens initium, Nietzsche suam reprobationem adversus christianam doctrinam producet, quippe quae humanae exsistentiae vim extenuaverit, cum vitae novitatem vicemque adimeret.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 4:9)
« Tabula illa picta efficeret etiam ut quis fidem amitteret ».
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 25:6)
Nostra cultura facultatem amisit concretam Dei praesentiam, eius actionem in mundo percipiendi.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 26:10)
Christiani « unum » sunt (cfr Gal 3,28), minime propriam cuiusque naturam amittentes, et aliis inserviens penitus semet ipsum quisque lucratur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 34:8)
Tunc intellegitur quare extra hoc corpus, hanc Ecclesiae in Christo unitatem, hanc Ecclesiam quae – ad Romani Guardini verba – « est historica latrix obtutus Christi, omnia complectentis, in mundum », fides suam mensuram amittat, suam aequabilitatem, necessarium spatium ad se sustentandum iam non reperiat.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 34:9)
Quomodo agendum, ne quid amittatur, sed e contrario, ut omnia altiora in fidei hereditate reddantur?
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 76:2)
In universo suum locum ipse amittit, in natura deperditur, renuntians propriae morali responsalitati, aut absolutum se arbitrum esse praesumit, potestatem sibi tribuentem res illimitate disponendi.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 105:10)
quandoquidem non est genitor, nisi filius extet, nec vocitare patrem potis es quem germine fraudas, sed fortasse velis patriae pietatis honore despoliare Deum, contentus nomine nudo, quod Deus est, adimasque decus Patris et generis vim.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 367)
morum pro laude sacratum concelebrant, adimunt naturae summa supernae.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3176)
patet ecce fidelibus ampli via lucida iam paradisi, licet et nemus illud adire, homini quod ademerat anguis.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus circa exequias defuncti44)
et, si Rhea sacram lascivi Martis amore lusa pudicitiam fluviali amisit in ulva, crediderim generosae aliquem stirpis, sed eundem moribus infamem, conpressa virgine per vim se dixisse deum, ne stuprum numinis ullus obicere auderet turpi miseraeque puellae, haec Italos induxit avos vel fama vel error, Martia Romuleo celebrarent ut sacra campo, utque Palatinis Capitolia condita saxis signarent titulo proavi Iovis atque Pelasgae Palladis et Libyca Iunonem ex arce vocarent, cognatos de Marte deos, Veneris quoque nudum accirent proceres Erycino e vertice signum, utque deum mater Phrygia veheretur ad Ida, Bacchica de viridi peterentur ut orgia Naxo.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권68)
ac primum parvae teneris capiuntur in annis, ante voluntatis propriae quam libera secta, laude pudicitiae fervens et amore deorum, iusta maritandi condemnet 1 vincula sexus, captivus pudor ingratis addicitur aris, nec contempta perit miseris sed adempta voluptas corporis intacti:
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2369)
non mens intacta tenetur, nec requies datur ulla toris, quibus innuba caecum vulnus et amissas suspirat femina taedas;
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2370)
Saulus qui fuerat, fit adempto lumine Paulus.
(프루덴티우스, Tituli Historiarum 1 (dittochaeon), VAS ELECTIONIS2)
qui si foret auctor servatorque mali, nunquam post damna salutis peccantumque obitus redivivam ferre medellam vellet et amissos ope restaurare secunda, labi hominis, servare Dei est:
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1174)

SEARCH

MENU NAVIGATION