라틴어 문장 검색

Ibitis Aegaeas sine me, Messalla, per undas, O utinam memores ipse cohorsque mei.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 31)
Hic choreae cantusque vigent, passimque vagantes Dulce sonant tenui gutture carmen aves, Fert casiam non culta seges, totosque per agros Floret odoratis terra benigna rosis;
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 328)
Illic quas mittit diues Panchaia merces Eoique Arabes, diues et Assyria, et nostri memores lacrimae fundantur eodem:
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 210)
Quid prodest caelum uotis implesse, Neaera, blandaque cum multa tura dedisse prece, non ut marmorei prodirem e limine tecti, insignis clara conspicuusque domo, aut ut multa mei renouarent iugera tauri et magnas messes terra benigna daret, sed tecum ut longae sociarem gaudia uitae inque tuo caderet nostra senecta sinu, tum cum permenso defunctus tempore lucis nudus Lethaea cogerer ire rate?
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 31)
Viuite felices, memores et uiuite nostri, siue erimus seu nos fata fuisse uelint.
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 513)
Hic quoque sit gratus paruus labor, ut tibi possim inde alios alioque memor componere uersus.
(티불루스, Elegiae, 3권, Panegyricus Messallae6)
nam cura nouatur, cum memor ante actos semper dolor admonet annos.
(티불루스, Elegiae, 3권, Panegyricus Messallae58)
primum ultimumque illud supplicium apud Romanos exempli parum memoris legum humanarum fuit:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 305:2)
Sabini, haud parum memores et suarum virium partem Romae ab Tatio locatam et Romanam rem nuper etiam adiectione populi Albani auctam, circumspicere et ipsi externa auxilia.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 319:1)
qui ut regnare coepit, et avitae gloriae memor et quia proximum regnum, cetera egregium, ab una parte haud satis prosperum fuerat, aut neglectis religionibus aut prave cultis, longe antiquissimum ratus sacra publica ut ab Numa instituta erant facere, omnia ea ex commentariis regis pontificem in album relata proponere in publico iubet.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 335:1)
medium erat in Anco ingenium, et Numae et Romuli memor;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 337:1)
et ipse fortunam benigno adloquio, comitate invitandi beneficiisque quos poterat sibi conciliando adiuvabat, donec in regiam quoque de eo fama perlata est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 369:2)
nec minus regni sui firmandi quam augendae rei publicae memor centum in patres legit, qui deinde minorum gentium sunt appellati, factio haud dubia regis, cuius beneficio in curiam venerant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 377:3)
ibi antistes Romanus, cum eum magnitudo victimae celebrata fama movisset, memor responsi Sabinum ita adloquitur:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 461:1)
adveniens vir Tarquiniique excepti benigne;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 590:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION