라틴어 문장 검색

In tribus autem, quas fecimus, partibus non est forma semper eadem, sed una, in qua idem concluditur quod intenditur:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 359:1)
adfectibus quoque iisdem fere utuntur, sed aliis hic, aliis ille ac magis, nam huic concitare iudices, illi flectere convenit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 26:3)
est igitur utrisque commune, conciliare sibi, avertere ab adversario iudicem, concitare adfectus et componere.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 29:1)
concitare quoque invidiam, odium, iram, liberius peroratione contingit;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 32:1)
summa tamen concitandi adfectus accusatori hoc est, ut id, quod obiecit, aut quam atrocissimum aut etiam, si fieri potest, quam maxime miserabile esse videatur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 33:1)
Sed saepius id est accusatoris, avertere iudicem a miseratione, qua reus sit usurus, atque ad fortiter iudicandum concitare.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 38:1)
adfectus igitur πάθοσ concitatos, mites atque esse dixerunt;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 83:4)
quin illud adiicio, πάθοσ atque esse ex eadem natura, ita ut illud maius sit, hoc minus, ut amor πάθοσ caritas interdum diversa inter se, sicut in epilogis, nam quae πάθοσ concitavit, solet mitigare.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 84:4)
hic enim tantum concitari, illic etiam adfici debet.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 87:3)
etiam ille maior ad concitandum odium nasci adfectus solet, cum hoc ipso, quod nos adversariis summittimus, tacita impotentiae exprobratio.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 89:1)
irascetur, si nihil ipse, qui in iram concitat se idque exigit, similia patietur?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 100:2)
ipsi perseverarunt ire quo intenderant;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 36:3)
intendamus ultra animum videamusque, an aliquid inveniri praeterea possit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 60:1)
his argumentandi et adficiendi locos et quibus generibus concitari, placari, resolvi iudices oporteret, adiecimus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 14:1)
quod et ipsum in consilio est habendum, non semper tam esse acrem iudicis intentionem, ut obscuritatem apud se ipse discutiat et tenebris orationis inferat quoddam intelligentiae suae lumen, sed multis eum frequenter cogitationibus avocari, nisi tam clara fuerint, quae dicemus, ut in animum eius oratio, ut sol in oculos, etiamsi in eam non intendatur, incurrat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 62:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION