라틴어 문장 검색

III. Exemplum de tribus versificatoribus.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 51:1)
Interrogat protinus ille tres denarios.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 81:12)
In tribus delectatur homo, et si bona nonsint:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 86:17)
Bone fili, venerant huc tres persequentes istum, et nos aperto hostio hunc cum suo gladio intrare permisimus, donec discederentqui illum interficere volebant.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 95:17)
Tria tibi narravi, et tu nondum desinis instigare?
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 95:31)
Tria dicendo nimium auges recitandonumerum, sed pauca sonuerunt verba.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 95:33)
sed non divisit benefactum creatoris vel creaturae?
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 165:3)
Sed hic prope viam trium dierum moraturquidam sapiens homo nomine Marianus, qui per spiritum sanctum loquitur.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 172:9)
Auditistalibus de septem qui venerant philosophis tribus cum praedicto sapientein heremo remanentibus quatuor repatriaverunt.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 172:24)
Quadam enim die dum coram sua staret ianua, transeuntes sub humana specievidit tres angelos.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 182:1)
Hoc enim modo decursum vitae tribus fatalibus deabus attribuit Plato, inceptionem scilicet Clotho et Lachesi progressum et conclusionem termini Atropo, sicut dicitur:
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 5:4)
Quod autem in talibus geminis mas ut frequentius moritur, contingit ex hoc quod cum tales gemini ex uno semine diviso generentur, fuit materia male terminabilis a virtute formativa, quia si bene fuisset terminabilis, utrumque formasset in marem.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 4. An fatum sit scibile 14:9)
Et ideo in secunda mutatione adhaerent puncto cordis tres vesiculae, quas facit spiritus delatus ad locum cerebri, hepatis et vasorum seminalium.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 4. An fatum sit scibile 15:21)
Sed mortis tria sunt genera.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 2장 2:1)
et quia compugnantia dividit, ne se invicem impugnent;
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 4장 4:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION