라틴어 문장 검색

O quotiens, cum iam posset transire, morata est spectatosque diu vultus invita reliquit!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 62:9)
Indignatur amans invitum vivere cogi obstarique animae misera de sede volenti exire.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 83:3)
Huic modo ne prosit, quod, uti est, hebes esse videtur, neve mihi noceat, quod vobis semper, Achivi, profuit ingenium, meaque haec facundia, siqua est, quae nunc pro domino, pro vobis saepe locuta est, invidia careat, bona nec sua quisque recuset.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 13:3)
ipse etiam flens invitusque sacerdos praebita coniecto rupit praecordia ferro.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 43:2)
Hoc ubi cognovit Troiae populator Atrides, ne non ex aliqua vestram sensisse procellam nos quoque parte putes, armorum viribus usus abstrahit invitas gremio genitoris, alantque imperat Argolicam caelesti munere classem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 60:8)
Ultima iam passi comites belloque fretoque deficiunt finemque rogant erroris, at Acmon fervidus ingenio, tum vero et cladibus asper, quid superest, quod iam patientia nostra recuset ferre, viri?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 57:1)
) inviti videre caput;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 50:3)
Hic sua praeferri quamquam vetat acta paternis, libera fama tamen nullisque obnoxia iussis invitum praefert unaque in parte repugnat:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 75:1)
illo, qui sequitur, dicunt mactata ministro saepe recusanti corpora capta deo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 28)
neque enim miser esse recuso, sed precor ut possim tutius esse miser.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 234)
fert tamen, ut debet, casus patienter amaros, more nec indomiti frena recusat equi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 47)
nunc quoque se, quamvis est iussa quiescere, quin te nominet invitum, vix mea Musa tenet, utque canem pavidae nactum vestigia cervae latrantem frustra copula dura tenet, utque fores nondum reserati carceris acer nunc pede, nunc ipsa fronte lacessit equus, sic mea lege data vincta atque inclusa Thalia per titulum vetiti nominis ire cupit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 915)
Nobis proposuit ut a consumptione ad continentiam transiremus, ab avaritia ad liberalitatem, a profusione ad communicandi facultatem, in ascesi quadam, quae “significat discere dare, e non tantum recusare.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 13:2)
Ne feramus hoc aequo animo neve recusemus quaestiones nobis ponere de cuiusque rei finibus et sensu.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 150:7)
Multi noverunt hodiernum progressum et meram acervationem rerum vel voluptatum non sufficere ut sensus et gaudium praebeantur humano cordi, sed nequeunt recusare quod iis offert mercatus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 268:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION