라틴어 문장 검색

nunc hunc diem unum ex illis multis miseriis volo me eleutheria capere advenientem domum.
(티투스 마키우스 플라우투스, Stichus, act 3, scene 111)
nam et illud quod dat perdit et illi prodit vitam ad miseriam.
(티투스 마키우스 플라우투스, Trinummus, act 2, scene 279)
Quamquam tibi suscensui, miseria uni quidem hominist adfatim.
(티투스 마키우스 플라우투스, Trinummus, act 5, scene 2133)
nam invidere alii bene esse, tibi male esse, miseria est.
(티투스 마키우스 플라우투스, Truculentus, act 4, scene 276)
Hominis est enim affici dolore sentire, resistere tamen et solacia admittere, non solaciis non egere.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 16 4:1)
Recenti malo priorum quoque admonita receperat in gremium adultas virgines, magna quidem mutui doloris solacia, sed quibus ipsa deberet esse solacio.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 4권, 10장 25:2)
Solacia duo nequaquam paria tanto dolori, solacia tamen:
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 16 1:2)
memineris ab eo te rogari qui miserias pertulit, ut qui rogatur ad misericordiam miseriarum commemoratione flectatur, sicut est nunc in Veneris petitione:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM DECIMVM COMMENTARIVS., commline 454)
paene simul tecum solacia r. m. cum suis enim solaciis perit poeta, qui necdum editis carminibus moritur.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA NONA., commline 181)
Sed et si inter ipsa delectationis opera in suavia praestando solatia tibi magis solito permanserit onerosa, vel tua sibi cognoveris solatia taediosa, eius te destitutum amore non dubites.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 2권, 5장: 우리의 사랑이 반응을 보이는 징후들은 무엇인가 1:10)
spes et solacia 'spes' quia multa sibi de eius virtute promittebat pater, 'solacium' quia amissa coniuge unici filii utebatur solacio.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM OCTAVVM COMMENTARIVS., commline 5141)
— Si igitur, inquit, miseriae cuiuspiam bonum aliquid addatur, nonne felicior est eo cuius pura ac solitaria sine cuiusquam boni ammixtione miseria est?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 3:5)
et dicendo 'solacia' laten- ter tempora carpit Augusti, quibus carmina non oblectamento fue- runt, sed solacio, quod infelicium esse consuevit.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA NONA., commline 183)
itaque eum malui properare Romam quam ad me venire et simul (dicam enim quod verum est, ex quo magnitudinem miseriarum mearum perspicere possis) animum inducere non potui ut aut illum amantissimum mei mollissimo animo tanto in maerore aspicerem aut meas miserias luctu adflictus et perditam fortunam illi offerrem aut ab illo aspici paterer.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER TERTIVS AD ATTICVM, letter 9 2:3)
Sed si ex hoc ingenio nullum sibi mulier cognoverit afferri profectum, cautissime fingat se de alterius viri amplexibus cogitare, ut antiqua recolens amator et gaudiosa solatia, quae plurima consueverat aviditate suscipere, nunc extraneis exhiberi, zelum in mente resumat amoris, et eius animus incipiat priora praecordialiter affectare solatia.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 2권, 6장: 연인 중 한 사람이 상대방에게 신실하지 못한다면 2:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION