도구

도구

라틴어 문장 검색

Quod cum aduersarii, inuiti licet, concederent, adlatus est quidam de genere Anglorum, oculorum luce priuatus;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. II.11)
Si autem, inquit, is, qui tibi tanta taliaque dona ueraciter aduentura praedixerit, etiam consilium tibi tuae salutis ac uitae melius atque utilius, quam aliquis de tuis parentibus aut cognatis umquam audiuit, ostendere potuerit, num ei obtemperare, et monita eius salutaria suscipere consentis?
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. XII. 2:12)
Illo nolente ac contradicente, inuitum monasterio eruentes duxerunt in certamen, sperantes minus animos militum trepidare, minus praesente duce quondam strenuissimo et eximio posse fugam meditari.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XVIII.7)
Quod cum frequenti uoce repeteret, nec tamen ei aliquis obtemperaret, ad extremum intulit:
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. VIII.8)
Non enim habent regem idem Antiqui Saxones, sed satrapas plurimos suae genti praepositos, qui ingruente belli articulo mittunt aequaliter sortes, et, quemcumque sors ostenderit, hunc tempore belli ducem omnes sequuntur, huic obtemperant;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. X. 1:10)
Audeat invito ne quis discedere Amore, Aut sciat egressum se prohibente deo.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 313)
deus crudelius urit, Quos videt invitos subcubuisse sibi.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 85)
"Ipse deus somno domitos emittere vocem Iussit et invitos facta tegenda loqui."
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 917)
se invitos quicquam quod minus placeat Tullo dicturos, sed imperio subigi;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 229:4)
invitum se dicere, hominis causa, nec dicturum fuisse ni caritas rei publicae vinceret:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 18:3)
neque decretum exaudiri consulis prae strepitu et clamore poterat, neque cum decresset quisquam obtemperabat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 286:2)
cum Aequis post aliquanto pugnatum est invito quidem consule, quia loco iniquo subeundum erat ad hostes;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 335:3)
haud tam facile dictu est faciendumne fuerit quam potuisse arbitror fieri ut condicionibus laxandi annonam et tribuniciam potestatem et omnia invitis iura imposita patres demerent sibi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 379:1)
arbitris remotis invitus, inquit, quod sequius sit de meis civibus loquor.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 401:1)
Claudio et Genucio, quia designati consules in eum annum fuerant, pro honore honos redditus, et Sestio, alteri consulum prioris anni, quod eam rem collega invito ad patres rettulerat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 351:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION