라틴어 문장 검색

eadem aestate et L. Postumium in Hispania ulteriore bis cum Vaccaeis egregie pugnasse scribunt:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 591:1)
propius vero est serius in provinciam pervenisse quam ut ea aestate potuerit res gerere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 592:1)
alter consul Postumius consumpta aestate in recognoscendis agris, ne visa quidem provincia sua comitiorum causa Romam redit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 93:1)
eadem aestate qua in Thessalia haec gesta sunt ..., legatus in Illyricum a consule missus opulenta duo oppida oppugnavit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIII 2:1)
nam ex instituto C. Lucreti Hortensium quoque in tectis hieme pariter atque aestate navalis socios habere, et domos suas plenas turba nautica esse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIII 86:1)
hi quas res ea aestate prospere gessisset rex Perseus referebant, quantusque timor socios populi Romani cepisset tot urbibus in potestatem regis redactis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIII 124:2)
iis mandat, ut exponerent aestatis eius hiemisque acta sua adversus Romanos Dardanosque;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIII 224:1)
fluit ex valle Olympi montis, aestate exiguus, hibernis idem incitatus pluviis et supra rupes ingentis gurgites facit et infra prorutam in mare evolvendo terram praealtas voragines cavatoque medio alveo ripas utrimque praecipitis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 102:1)
hoc flumine saeptum iter hostis credens extrahere reliquum tempus aestatis in animo habebat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 103:1)
quid ea aestate terra marique rerum gestum esset:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 215:3)
mons Scordus, longe altissimus regionis eius, ab oriente Dardanicam subiectam habet, a meridie Macedoniam, ab occasu Illyricum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 384:1)
vereri ne, si nocte abeat, sequendus maximo labore ac periculo in intima Macedoniae sit, aestasque, sicut prioribus ducibus, per calles saltusque Macedonicorum montium vagando circumagatur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 465:1)
itaque quem ad modum, quia certi solis lunaeque et ortus et occasus sint, nunc pleno orbe, nunc senescentem exiguo cornu fulgere lunam non mirarentur, ita ne obscurari quidem, cum condatur umbra terrae, trahere in prodigium debere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 477:1)
Macedonas ut triste prodigium, occasum regni perniciemque gentis portendens, movit nec aliter vates.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 479:1)
cingunt paludes inexsuperabilis altitudinis aestate et hieme, quas restagnantes faciunt amnes.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 576:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION