도구

도구

라틴어 문장 검색

ea qui utantur non stulti homines haberi possint, etiam plerumque prudentes;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 71장 2:3)
cum vero apud prudentissimos loquar, quibus haec inaudita non sint, cur ego simulem me, si quid in his studiis operae posuerim, perdidisse?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon V, 1장7)
RoBbachium K2), qui per totum librum haud pauca correxit supplevit, et K2 (Roβb. K3), qui usque ad 4,38 persaepe compendia librariorum solvit (velut supra h, supra m, supra scripsit), explicandi causa verba inter lineas vel in margine addidit (velut 252,2 annalium supra fastorum, 260, 11 ciceronis sunt verba supra domesticis, 261,26 adver- bium supra prudentius, 362,23 nornis supra fidelibusque!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 머리말90)
aliis cor ipsum animus videtur, ex quo excordes, vecordes concordesque dicuntur et Nasica ille prudens bis consul Corculum et egregie cordatus homo, catus Aelius Sextus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 18:6)
Metelli sperat sibi quisque fortunam, proinde quasi aut plures fortunati sint quam infelices aut certi quicquam sit in rebus humanis aut sperare sit prudentius quam timere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 85:11)
Tu quo/que, Ulixes, quamqua/m graviter Cerni/mus ictum, nimis pae/ne animo es Molli/, qui consuetu/s in armis Aevom a/gere . . . . . . . intellegit poëta prudens ferendi doloris consuetudinem esse non contemnendam magistram.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 49:3)
Graeci autem homines, non satis animosi, prudentes, ut est captus hominum, satis, hostem aspicere non possunt:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 65:5)
nihilo enim erat ipse Cyclops quam aries ille prudentior.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 115:5)
cautus estō, mī Quīnte;
(옥스포드 라틴 코스 2권, Scintilla epistolam ad Quīntum scrībit29)
viso si palles, inprobe, nummo, si facis in penem quidquid tibi venit, amarum si puteal multa cautus vibice flagellas, nequiquam populo bibulas donaveris aures.
(페르시우스, 풍자, satire 432)
secrete loquimur, tibi nunc hortante Camena excutienda damus praecordia, quantaque nostrae pars tua sit, Cornute, animae, tibi, dulcis amice, ostendisse iuvat, pulsa dinoscere cautus quid solidum crepet et pictae tectoria linguae.
(페르시우스, 풍자, satire 59)
Ego, scilicet homo prudentissimus, statim intellexi quid esset, et respiciens Agamemnonem mirabor inquam nisi omnia ista de fimo facta sunt aut certe de luto.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 69:19)
Prudens enim [pridie], cum luce etiam clara timeret errorem, omnes pilas columnasque notaverat creta, quae lineamenta evicerunt spississimam noctem et notabili candore ostenderunt errantibus viam.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 79:4)
Erectus his sermonibus consulere prudentiorem coepi aetates tabularum et quaedam argumenta mihi obscura simulque causam desidiae praesentis excutere, cum pulcherrimae artes perissent, inter quas pictura ne minimum quidem sui vestigium reliquisset.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 88:1)
Itaque extra cellam processit, tanquam aquam peteret, iramque meam prudenti absentia extinxit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 94:11)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION