라틴어 문장 검색

sat tibi sint noctes, quas de me, Paulle, fatiges, somniaque in faciem credita saepe meam:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 1154)
fortunata sat es Romae partita triumphos, et iam non querimur:
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 28)
"plus gladio secura fui cum turbine iuncto me Rutulus, Veiens pariterque Auruncus et Aequus, Hernicus et Volscus premerent, sat magna videbar et tibi dum rumpit vitiatum femina ferro corpus et ad castum remeas, pudor erute, vulnus."
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 29)
"nec terras dixisse sat est:"
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 43)
"Fatum, quo cuncta reguntur quoque ego, non licuit frangi, sat celsa laborant semper, et elatas nostro de munere vires invidit Fortuna sibi;"
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 62)
"iussisse sat est te, quod rogat orbis."
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 128)
"suadere sub illo quod poteras, modo velle sat est, solumque moratur, quod cupias, nescisse Getas."
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 212)
"orbem sat potuit, si te sibi tota magistro regna reformasset."
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 232)
Sed ne tu mihi comparare temptes, quos multo minor ipse plus adoro, Paulinum Ampeliumque Symmachumque, Messalam ingenii satis profundi et nulli modo Martium secundum, dicendi arte nova parem vetustis Petrum et cum loquitur nimis stupendum, vel quem municipalibus poetis praeponit bene vilicum senatus, nostrum aut quos retinet solum disertos, dulcem Anthedion et mihi magistri Musas sat venerabiles Hoeni, acrem Lampridium, catum Leonem praestantemque tuba Severianum et sic scribere non minus valentem, Marcus Quintilianus ut solebat.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Felicem50)
omnibus attamen his sat praestat quod voluisti ut sanctae matris sanctum quoque limen adirem.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Euchariston ad Faustum Episcopum25)
salva fidei reverentia, quae amico debetur etiam adflicto, rem breviter exponam, praefecturam primam gubernavit cum magna popularitate consequentemque cum maxima populatione, pariter onere depressus aeris alieni metu creditorum successuros sibi optimates aemulabatur.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 1권, Sidonius Vincentio suo salutem 3:2)
nobis autem grandis audacia, si vel apud municipales et cathedrarios oratores aut forenses rabulas garriamus, qui etiam cum perorant, salva pace potiorum, turba numerosior illitteratissimis litteris vacant, nam te, cui, seu liberum seu ligatum placeat alternare sermonem, intonare ambifariam suppetit, pauci, quos aequus amavit, mutabuntur, vale.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Claudiano suo salutem 10:2)
ilicet, ut ad epistulae vestrae tenorem iam revertamur, post verba, quae primum salve ferebant, hoc poposcisti, ut epigramma transmitterem duodecim versibus terminatum, quod posset aptari conchae capaci, quae per 3 ansarum latus utrumque in extimum gyri a rota fundi senis cavatur striaturis.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Evodio suo salutem 4:2)
vir siquidem fuit providus prudens, doctus eloquens, acer et hominum aevi loci populi sui ingeniosissimus quique indesinenter salva religione philosopharetur;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Petreio suo salutem 1:2)
erant quidem prius, quod salva fidei pace sit dictum, vagae tepentes infrequentesque utque sic dixerim oscitabundae supplicationes, quae saepe interpellantum prandiorum obicibus hebetabantur, maxime aut imbres aut serenitatem deprecaturae;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 5권, Sidonius Apro suo Salutem. 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION