도구

도구

라틴어 문장 검색

Obsecro, inquit, ut dicas, quod erat canticum illud laetantium, quod audiui, uenientium de caelis super oratorium hoc, et post tempus redeuntium ad caelos?
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. III. 2:14)
Cum enim nocte quadam, expletis matutinae laudis psalmodiis, egressae de oratorio famulae Christi, ad sepulchra fratrum, qui eas ex hac luce praecesserant, solitas Domino laudes decantarent, ecce subito lux emissa caelitus, ueluti linteum magnum, uenit super omnes, tantoque eas stupore perculit, ut etiam canticum, quod canebant, tremefactae intermitterent.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. VII.7)
Haec tunc in dormitorio sororum pausans, audiuit subito in aere notum campanae sonum, quo ad orationes excitari uel conuocari solebant, cum quis eorum de saeculo fuisset euocatus;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXI [XXIII]. 3:10)
factumque est, ut cum longius subeuntibus eis, fletum hominum et risum daemoniorum clare discernere nequirem, sonum tamen adhuc promiscuum in auribus haberem.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XII. 2:5)
ad cuius uicina pertinet locus ille, ubi sonum cantilenae dulcis cum odore suauitatis ac splendore lucis audisti.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XII. 4:4)
Cantatorem quoque egregium, uocabulo Maban, qui a successoribus discipulorum beati papae Gregorii in Cantia fueral cantandi sonos edoctus, ad se suosque instituendos accersiit, ac per annos XII tenuit;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XX. 1:4)
In Canticum Habacum librum I. In librum beati patris Tobiae explanationis allegoricae de Christo et ecclesia librum I. Item, Capitula lectionum in Pentateucum Mosi, Iosue, Iudicum;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXIV. 3:17)
Illa docet molli furtim derepere lecto, Illa pedem nullo ponere posse sono, Illa viro coram nutus conferre loquaces Blandaque conpositis abdere verba notis.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 211)
Non labor hic laedit, reseret modo Delia postes Et vocet ad digiti me taciturna sonum.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 217)
Sic fieri iubet ipse deus, sic magna sacerdos Est mihi divino vaticinata sono.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 628)
Non ego celari possum, quid nutus amantis Quidve ferant miti lenia verba sono.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 81)
"Nota venus furtiva mihi est, ut lenis agatur Spiritus, ut nec dent oscula rapta sonum;"
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 838)
nam rurba iocosa obstrepit et Phrygio tibia curua sono.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 151)
Sed primum meritam larga donate salute atque haec submisso dicite uerba sono:
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 110)
"tunc ego nec cithara poteram gaudere sonora nec similes chordis reddere uoce sonos, sed perlucenti cantum meditabar auena ille ego Latonae filius atque Iouis."
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 432)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION