라틴어 문장 검색

ut Iudaei utantur cibis et legibus suis sicut et prius, et nemo eorum ullo modo molestiam patietur de his, quae per ignorantiam gesta sunt.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 11장31)
ad haec respondit: " Ipsi, qui dicuntur Asidaei, Iudaeorum, quibus praeest Iudas Maccabaeus, bella nutriunt et seditiones movent nec patiuntur regnum esse quietum.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 14장6)
Experiare igitur licet, quantum nobis in hoc studio longis tractus otiis labor adiecerit, an rerum subtilium fugas exercitatae mentis velocitas conprehendat, utrum ieiunae macies orationis ad ea, quae sunt caligantibus inpedita sententiis expedienda sufficiat.
(보이티우스, De Arithmetica, Prefationes, Praefatio Boetii 3:1)
Namque hi si per binarium numerum multiplicentur, omnes pariter inpares rite pluralitas demensa sufficiet.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, De numero pariter inpari eiusque proprietatibus. 2:2)
Haec quidem de quantitate, quam secundum ad aliquid speculamur, ad praesens dicta sufficiant.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, De per se constante quantitate, quae in figuris geometricis consideratur; in quo communis ratio omnium magnitudinum. 1:1)
Ac de solidis quidem figuris haec ad praesens dicta sufficiant.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, De ea natura rerum, quae dicitur eiusdem naturae, et de ea, quae dicitur alterius naturae et qui numeri cui naturae coniuncti sint 1:1)
nihil, inquit, pericli est, lethargum patitur, communem illusarum mentium morbum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, IV 1:10)
Prouincialium fortunas tum priuatis rapinis tum publicis uectigalibus pessumdari non aliter quam qui patiebantur indolui.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 2:3)
Legemque pati sidera cogis,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, IX 4:1)
Misceri patitur uices.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XI 19:1)
Neque enim quod ante oculos situm est suffecerit intueri, rerum exitus prudentia metitur;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, I 1:27)
nondum est ad unum omnes exosa fortuna nec tibi nimium ualida tempestas incubuit quando tenaces haerent ancorae quae nec praesentis solamen nec futuri spem temporis abesse patiantur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 1:15)
Ita cum pessimos plerumque dignitatibus fungi dubium non sit, illud etiam liquet natura sui bona non esse quae se pessimis haerere patiantur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 2:4)
Atqui non est aliud quod aeque perficere beatitudinem possit quam copiosus bonorum omnium status nec alieni egens sed sibi ipse sufficiens.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, III 2:6)
— Qui uero eget aliquo non est usquequaque sibi ipse sufficiens.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:14)

SEARCH

MENU NAVIGATION