도구

도구

라틴어 문장 검색

quid potius faciam desertis solus in oris, quamve malis aliam quaerere coner opem?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 714)
cumque perhorruerit casus pars maxima nostros, pars etiam credi pertimuisse velit, naufragiumque meum tumulo spectant ab alto, nec dederit nanti per freta saeva manum, seminecem Stygia revocasti solus ab unda.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 910)
tumulus defenditur ipse moenibus exiguis ingenioque loci.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 108)
53. Terrae sororis gemitum hae exprimunt condiciones, qui cum mundi desertorum gemitibus iungitur, per lamentationem quandam quae a nobis ut iter mutemus postulat.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 69:1)
Lineamenta solutionis postulant ut coniunctim paupertati bellum inferatur, dignitas desertorum restituatur et eodem tempore natura curetur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 183:9)
dicite, sacrilegi doctores, qui Patre summo desertum iacuisse thronum contenditis illo tempore quo fragiles Deus est inlapsus in artus, ergo Pater passus?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 333)
hunc ego non venerer, qui caelo visus humique inventus rex atque Deus moderatur utrumque naturae specimen, tumuloque inferna refringens regna insurgentes secum iubet ire sepultos?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3210)
quinque in deserto panes iubet et duo pisces adponi in pastum populis, qui forte magistrum non revocante fame stipabant undique saeptum, inmemoresque cibi vicos, castella, macellum, oppida, mercatus et conciliabula et urbes respuerant, largo contenti dogmate vesci, multa virum strato fervent convivia faeno, centenos simul accubitus iniere sodales, seque per innumeras infundunt agmina mensas, pisciculis - iam crede Deum - saturanda duobus et paucis crescente cibo per fragmina crustis.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3235)
ante fores tumuli, quas saxa inmania duro obice damnarant scopulis substructa cavatis, stat Dominus nomenque ciet frigentis amici, nec mora, funereus revolutis rupibus horror evomit exequias gradiente cadavere vivas, solvite iam laetae redolentia vincla, sorores, solus odor sparsi spiramen aromatis efflat, nec de corporeo nidorem sordida tabo aura refert, oculos sanie stillante solutos pristinus in speculum decor excitat, et putrefactas tincta rubore genas paulatim purpura vestit, quis potuit fluidis animam suffundere membris?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3249)
totum hominem Deus adsumit, quia totus ab ipso est, et totum redimit quem sumpserat, omne reducens, quidquid homo est, istud tumulis, ast illud abysso.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3257)
e tumulo cum iam remeabilis adstat, cerno Deum.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3352)
viscera mortua quin etiam post obitum reparare datur, eque suis iterum tumulis prisca renascitur effigies, pulvereo coeunte situ.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante cibum55)
quae pigra cadavera pridem tumulis putrefacta iacebant, volucres rapientur in auras, animas comitata priores.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus circa exequias defuncti10)
pudet exacti iam temporis, odit praeteritos foedis cum religionibus annos, mox ubi, contiguos fossis muralibus agros sanguine iustorum innocuo maduisse recordans, invidiosa videt tumulorum millia circum, tristis iudicii mage paenitet ac dicionis effrenis nimiaeque sacris pro turpibus irae.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권159)
omnis qui celsa scandit cenacula vulgus quique terit silicem variis discursibus atram et quem panis alit gradibus dispensus ab altis, aut Vaticano tumulum sub monte frequentat, quo cinis ille latet genitoris amabilis obses, coetibus aut magnis Lateranas currit ad aedes, unde sacrum referat regali chrismate signum.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권176)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION