라틴어 문장 검색

- alumni, ille graves oeulos languentiaque ora comanti mergit humo, fessusque diu puerilibus actis labitur in somnos, prensa manus haeret in herba.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권188)
percussae calidis adflatibus herbae, qua tulit ora, cadunt, moriturque ad sibila campus:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권193)
Iamque pererratis infelix Lemnia campis, liber ut angue locus, modico super aggere longe pallida sanguineis infectas roribus herbas prospicit, huc magno cursum rapit effera luctu agnoscitque nefas, terraeque inlisa nocenti fulminis in morem non verba in funere primo, non lacrimas habet:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권218)
tunc piget ire domum, maestoque novissima campo exit et oppositas impasta avertitur herbas.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권66)
tunc quod pecus utile bello vallem infestabat, trepidas spumare per herbas, signa adventantis, clausaeque adamante perenni dissiluere fores.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권24)
"quos pinigeris Mycalessos in agris Palladiusque Melas Hecataeaque gurgite nutrit Gargaphie, quorumque novis Haliartos aristis invidet et nimia sata laeta supervenit herba."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권140)
nec mole liquenti contentus carpit putres servantia ripas arbusta annosasque trabes eiectaque fundo saxa rotat, stat pugna impar amnisque virique, indignante deo;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권209)
ambrosio tum spargit membra liquore, spargit equum, ne (pio videtur vulnere corpus ante necem, cantusque sacros et conscia miscet murmura, secretis quae Colchidas ipsa sub antris nocte docet monstratque feras quaerentibus herbas.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권319)
nigrantia circum armenta, omne solo recubat pecus, et nova marcent germina, terrarumque inclinat spiritus herbas, mille intus simulacra dei caelaverat ardens Mulciber:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권40)
tam ferrum dei res est quam herbae, quam angeli.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 2장 2:10)
qui oportune laetus, gratia decentissima, quingentis fere passibus ab harena situs est, uariis herbarum floribus depictus, immo usque quaque uestitus;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. VII. 2:6)
Nec mora, quiescente dolore cessabat ab insanis membrorum motibus, et consueto equorum more, quasi post lassitudinem in diuersum latus uicissim sese uoluere, statimque exsurgens quasi sanum per omnia, uirecta herbarum auidius carpere coepit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. IX. 1:1)
Sed et ferramenta sibi ruralia cum frumento adferri rogauit, quod dum praeparata terra tempore congruo seminaret, nil omnino, non dico spicarum, sed ne herbae quidem ex eo germinare usque ad aestatis tempora contigit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXVI [XXVIII].11)
Sola tenere malas Medeae dicitur herbas, Sola feros Hecates perdomuisse canes.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 227)
nempe haec eadem se dixit amores Cantibus aut herbis solvere posse meos, Et me lustravit taedis, et nocte serena Concidit ad magicos hostia pulla deos.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 234)

SEARCH

MENU NAVIGATION