라틴어 문장 검색

interim triginta dierum indutiae impetratae.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 454:2)
eos Plator venia ab Sulpicio impetrata in naves impositos ad Demetrium Phthiotidis exposuit, ipse ad Attalum se recepit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 80:1)
facile impetratum - neque enim ne ipsius quidem regis abhorrebat animus - ut in Epirum transiret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 170:1)
ab eo supplex infimis precibus auxilium itineri, quoniam bello non poterat, quattuor milia Maurorum impetravit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 411:1)
itaque quamquam et ipse causa belli erat et adventu suo turbaverat et pactas indutias et spem foederum, tamen, si integer quam si victus peteret pacem, aequiora impetrari posse ratus, nuntium ad Scipionem misit, ut conloquendi secum potestatem faceret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 375:1)
hoc edito velut ultimo virtutis opere, Hannibal cum Hadrumetum refugisset, accitusque inde Carthaginem sexto ac tricesimo post anno quam puer inde profectus erat redisset, fassus in curia est non proelio modo se sed bello victum, nec spem salutis alibi quam in pace impetranda esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 476:1)
id tam foede atque hostiliter factum gens Acarnanum ad Philippum detulit impetravitque ab eo ut datis Macedonum auxiliis bellum se inferre Atheniensibus pateretur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 152:1)
invidente facilius impetrari posse ratus, Romam inopinato cum venisset, senatum in aede Bellonae habuit expositisque rebus gestis, ut triumphanti sibi in urbem invehi liceret petit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 548:2)
quod Narniensibus datum, ut colonorum numerus augeretur, id Cosani petentes non impetraverunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 23:4)
modestia facilius quam pertinacia quod velint impetraturos.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 31:2)
et id quidem impetrari nequiit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 390:1)
aut iis condicionibus se pacem impetraturum aut quascumque senatus dedisset leges pacis accepturum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 468:1)
pro pace cum Achaeis indutiae impetratae, bellum cum Philippo finiretur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 502:3)
utrumque ab Romano impetratum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 121:2)
ibi Philippus perquam prudenter iis sine quibus pax impetrari non poterat sua potius voluntate omissis quam altercando extorquerentur, quae priore colloquio aut imperata a Romanis aut postulata ab sociis essent omnia se concedere, de ceteris senatui permissurum dixit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 145:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION