도구

도구

라틴어 문장 검색

Doce nos detegere cuiusque rei bonum, cum admiratione contemplari, agnoscere nos penitus coniunctos esse omnibus cum creaturis in nostro itinere ad tuam lucem infinitam.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 315:6)
Deus ille qui ab Abraham requirit ut se ei penitus commendet fons revelatur ex quo omnis manat vita.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 18:7)
Christi vita, eius ratio Patris cognoscendi, in necessitudine cum Eo penitus vivendi, novum dat locum humanae experientiae et nos illuc ingredi possumus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 27:9)
Christiani « unum » sunt (cfr Gal 3,28), minime propriam cuiusque naturam amittentes, et aliis inserviens penitus semet ipsum quisque lucratur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 34:8)
Utique si cor has qualitates congregatas servare valet, istud fit quia id est locus ubi nos ad veritatem amoremque convertimur atque sinimus ut nos contingant et penitus immutent.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 42:9)
54. Recepta et in familia penitus perspecta, fides lumen fit ad omnes sociales relationes illuminandas.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 104:1)
procede sepulcro, Lazare, dic cuius vocem tellure sub ima audieris, quae vis pcnetraverit abdita leti, quod, cum te Christus penitus nigrante profundo inmersum vocat ut redeas, ceu proximus audis, nec remoratus ades?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3246)
inclitus ergo parens patriae, moderator et orbis, nil egit prohibendo vagas ne pristinus error crederet esse deum nigrante sub aere formas, aut elementorum naturam, quae Patris ars est omnigeni, summa pro maiestate sacraret, vir solus cui cura fuit ne publica morum plaga cicatricem summa leviter cute clausam duceret, et latebram tabentis vulneris alte inpressam penitusque putri de pure peresam iuncta superficies medico fallente foveret, sed studuit quo pars hominis generosior intus viveret atque animam letali peste piatam nosset ab interno tutam servare veneno?
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권23)
"advenio fugiens, praebete latebras, occultate senem nati feritate tyranni deiectum solio, placet hic fugitivus et exul ut lateam, genti atque loco Latium dabo nomen, vitibus incurvum, si qua est ea cura, putandis procudam chalybem, necnon et moenia vestri fluminis in ripa statuam Saturnia vobis."
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권37)
nunc magnus habetur ille deus, cuius dedit experientia fures, necnon Thessalicae doctissimus ille magiae traditur extinctas sumptae moderamine virgae in lucem revocasse animas, Cocytia leti iura resignasse sursum revolantibus umbris, ast alias damnasse neci penitusque latenti inmersisse chao.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권45)
nonne fuit melius saevum Memphitidis aulae imperium tolerasse patres penitusque sinistris adsedisse focis, positos Pharaonis iniqui sub pedibus, limo et paleis servire paratos, carnis et inmodicae spurco ructamine crudos?
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1119)
sic animas caeli de fontibus unicoloras infundit natura solo, sed suavibus istic devinctae inlecebris retinentur, et aethera paucae conscendunt reduces, multas viscosus inescat pastus et ad superas percurrere non sinit auras, praescius inde Pater liventia Tartara plumbo incendit liquido piceasque bitumine fossas infernalis aquae furvo subfodit Averno, et Phlegethonteo sub gurgite sanxit edaces perpetuis scelerum poenis inolescere vermes, norat enim flatu ex proprio vegetamen inesse corporibus nostris animamque ex ore perenni formatam non posse mori, non posse vicissim pollutam vitiis rursum ad convexa reverti mersandam penitus puteo ferventis abyssi, vermibus et flammis et discruciatibus aevum inmortale dedit, senio ne poena periret non pereunte anima, carpunt tormenta foventque materiam sine fine datam, mors deserit ipsa aeternos gemitus et flentes vivere cogit.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1218)
"vix iam cohaeret, nec tamen penitus cadit, vincens lacertos dexterarum inertium."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1336)
Verum ea si vivit annos nata est sedecim, Non maior.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 3, scene 324)
nam ut tu scias Quam ea nunc instructa pulchre ad perniciem siet, Primum, iam ancillas secum adduxit plus decem, Oneratas veste atque auro.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 3, scene 167)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION