라틴어 문장 검색

cumque, formam et personam alienam mentitus, hostium castra exploratus esset, et suspicionem omnem, lyrae dulcedine, evitasset, Washingtonio audacior forsitan existimari potest.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.220)
Quod si, de laboribus nostris bona fecerint eruditi judicia, summo nos honore affectos existimabimus.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, PERORATIO. LECTORI BENEVOLO SALUTEM.12)
Doctorum plures, me, tali in re, operam et tempus deperdere, proculdubio, existimabunt:
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, PERORATIO. LECTORI BENEVOLO SALUTEM.19)
"Existimo ergo hoc bonum esse propter instantem necessitatem, quoniam bonum est homini sic esse."
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 15:20)
casus multis hic cognitus ac iam tritus et e medio fortunae ductus acervo.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII5)
primum nebulosum nanctus diem, ut hosti inopinatus occurreret, tum ventosum quoque, ut pulvis in oculos et ora ferretur, tum acie conversa in orientem, ut, quod ex captivis mox cognitum est, ex splendore galearum aere repercusso quasi ardere caelum videretur.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM CIMBRICUM TEVTONICUM TIGURINUM 15:2)
nam contra sensus ab sensibus ipse repugnat et labefactat eos, unde omnia credita pendent, unde hic cognitus est ipsi quem nominat ignem;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 17:20)
et prior aeris erat quam ferri cognitus usus, quo facilis magis est natura et copia maior.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 43:4)
Nihil enim huic operi insertum puto aut cognitu inutile aut difficile perceptu, sed omnia quibus sit ingenium tuum vegetius, memoria adminiculatior, oratio sollertior, sermo incorruptior, nisi sicubi nos sub alio ortos caelo Latinae linguae vena non adiuvet.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, I. 11:1)
Atqui scias oportet eum inter nos sermonem fuisse, ait, quoniam dies crastinus festis Saturno dicatis initium dabit, quando Saturnalia incipere dicamus, id est quando crastinum diem initium sumere existimemus.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, II. 19:1)
Ad haec cum Caecina renidens taceret, et Servius a Symmacho rogatus esset, quidnam de his existimaret:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IV. 4:1)
Supervenire fabulis non evocatos haud equidem turpe existimatur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 10:2)
Superstitiosum me, Evangele, nec dignum cui credatur existimes volo, nisi utriusque tibi rei fidem ratio adserta monstraverit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 2:2)
Haec quae de Apolline diximus possunt etiam de Libero dicta existimari.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVIII. 1:1)
Ideo et Ammonem, quem deum solem occidentem Libyes existimant, arietinis cornibus fingunt, quibus maxime id animal valet, sicut sol radiis.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 19:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION