라틴어 문장 검색

In nobis solis pudet aut piget ipsis nominibus scelerum pronuntiare?
(테르툴리아누스, Apologeticum, 2장 19:6)
Primo indignum est, ut alicuius opera indigeret, et quidem mortui, cum dignius ab initio deum aliquem fecisset qui mortui erat operam desideraturus.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 11장 4:2)
Et hinc conceditis, opinor, illum deum deificum iustitia praecellere, qui non temere nec indigne nec prodige tantum praemium dispensarit.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 11장 10:2)
Sed quae in stadio geruntur, indigna conspectu tuo non negabis, pugnos et calces et colaphos et omnem petulantiam manus et quamcumque humani oris, id est divinae imaginis, depugnationem.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 18장 1:2)
Uerum noui non hoc esse meriti mei, ut indutias uiuendi uel accipiam, uel me accepturum esse confidam, nisi forte misero mihi et indigno uenia, per auxilium eorum, qui illi fideliter seruierunt, propitiari dignatus fuerit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XIII. 1:1)
Qui indignum se tanto gradui respondens, ostendere posse se dixit alium, cuius magis ad suscipiendum episcopatum et eruditio conueniret, et aetas.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. I. 2:4)
sed oboedientiae causa iussus subire hoc, quamuis indignus, consensi.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. II. 1:10)
ego quidem Theodorus, quamuis indignus, ab apostolica sede destinatus Doruuernensis ecclesiae episcopus, et consacerdos ac frater noster, reuerentissimus Bisi, Orientalium Anglorum episcopus;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. V. 1:7)
Qui cum ingrauescente praefata egritudine, diem sibi mortis inminere sensisset, timere coepit homo animi regalis, ne ad mortem ueniens tanto adfectus dolore aliquid indignum suae personae uel ore proferret, uel aliorum motu gereret membrorum.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XI. 1:6)
Nec tamen interdum pudeat tenuisse bidentem Aut stimulo tardos increpuisse boves, Non agnamve sinu pigeat fetumve capellae Desertum oblita matre referre domum.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 112)
Nunc levis est tractanda Venus, dum frangere postes Non pudet et rixas inseruisse iuvat.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 136)
Vidi ego, qui iuvenum miseros lusisset amores, Post Veneris vinclis subdere colla senem Et sibi blanditias tremula conponere voce Et manibus canas fingere velle comas, Stare nec ante fores puduit caraeve puellae Ancillam medio detinuisse foro.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 245)
Tunc me discedens devotum femina dixit Et pudet et narrat scire nefanda meam.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 521)
Ille ego sum, nec me iam dicere vera pudebit, Instabat tota cui tua nocte canis.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 621)
nunc me flevisse loquentem, Nunc pudet ad teneros procubuisse pedes.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 919)

SEARCH

MENU NAVIGATION