라틴어 문장 검색

Vides hic et citreum nominari et omnia signa poni quae de eo Virgilius dixit, licet nomen citrei ille non dixerit.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIX. 5:1)
Arbores quae inferum deorum avertentiumque in tutela sunt, eas infelices nominant:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XX. 3:2)
qui inter Graecos poetas eminet opere quod a nuptiis Iovis et Iunonis incipiens universas historias quae mediis omnibus seculis usque ad aetatem ipsius Pisandri contigerunt in unam seriem coactas redegerit et unum ex diversis hiatibus temporum corpus effecerit, in quo opere inter historias ceteras interitus quoque Troiae in hunc modum relatus est, quae Maro fideliter interpretando fabricatus sibi est Iliacae urbis ruinam?
(Macrobii Saturnalia, Liber V, II. 5:1)
Sub Massico duce mille manus iuvenum venisse dixit qui moenia Clusi Quique Cosas liquere deinde Turnus navi fugit, Qua rex Clusinis advectus Osinius oris quem Osinium numquam antea nominavit:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XV. 7:3)
Deinde in his quos nominat fit saepe apud ipsum incauta confusio.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XV. 10:1)
Fortunam Homerus nescire maluit, et soli decreto, quam μοῖραν vocat, omnia regenda committit, adeo ut hoc vocabulum τύχη in nulla parte Homerici voluminis nominetur.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVI. 8:2)
Contra Virgilius non solum novit et meminit, sed omnipotentiam quoque eidem tribuit, quam et philosophi qui eam nominant nihil sua vi posse sed decreti sive providentiae ministram esse voluerunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVI. 8:3)
At hic vester atram nubem turbine piceo et favilla fumante ῥόον καπνοῦ αἴθωνα interpretari volens crasse et inmodice congessit, globos atque flammarum, quod ille κρουνοὺς dixerat, duriter posuit et ἀκύρως.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVII. 12:2)
Cur autem Acheloum amnem potissimum Virgilius, cum aquam vellet intellegi, nominarit, nemo vel quaerit vel omnino subesse aliquid eruditius suspicatur.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVIII. 3:2)
qui cum legisset Hernicos, quorum est Anagnia, a Pelasgis oriundos, appellatosque ita a Pelasgo quodam duce suo qui Hernicus nominabatur, morem quem de Aetolia legerat Hernicis adsignavit, qui sunt vetus colonia Pelasgorum.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVIII. 15:2)
Unde haec Gargara tanta frugum copia erant, ut qui magnum cuiusque rei numerum vellet exprimere pro multitudine inmensa Gargara nominaret.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XX. 11:4)
summam vero partem carchesium nominari, et inde diffundi in utrumque veli latus ea quae cornua vocantur.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XXI. 5:3)
In talibus locis grammatici excusantes inperitiam suam inventiones has ingenio magis quam doctrinae Maronis adsignant, nec dicunt eum ab aliis mutuatum, ne nominare cogantur auctores.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XXII. 12:1)
Laudare significat prisca lingua nominare appellareque:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 16:2)
sic in ac­tionibus civilibus auctor laudari dicitur, quod est nominari:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 16:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION