라틴어 문장 검색

— Ambulandi, inquit, motum secundum naturam esse hominibus num negabis?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 2:3)
Quid tantos iuuat excitare motus
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VIII 1:1)
Prouidentia namque cuncta pariter quamuis diuersa quamuis infinita complectitur, fatum uero singula digerit in motum locis, formis ac temporibus distributa, ut haec temporalis ordinis explicatio in diuinae mentis adunata prospectum prouidentia sit, eadem uero adunatio digesta atque explicata temporibus fatum uocetur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 2:7)
Siue igitur famulantibus quibusdam prouidentiae diuinis spiritibus fatum exercetur seu anima seu tota inseruiente natura seu caelestibus siderum motibus seu angelica uirtute seu daemonum uaria sollertia seu aliquibus horum seu omnibus fatalis series texitur, illud certe manifestum est immobilem simplicemque gerendarum formam rerum esse prouidentiam, fatum uero eorum quae diuina simplicitas gerenda disposuit mobilem nexum atque ordinem temporalem.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 2:11)
Quodsi supernae mentis haeserit firmitati, motu carens fati quoque supergreditur necessitatem.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 3:5)
Et quae motu concitat ire
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XII 38:1)
si quidem, inquit, aliquis euentum temerario motu nullaque causarum conexione productum casum esse definiat, nihil omnino casum esse confirmo et praeter subiectae rei significationem inanem prorsus uocem esse decerno.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, I 2:3)
Sed in hac haerentium sibi serie causarum estne ulla nostri arbitrii libertas an ipsos quoque humanorum motus animorum fatalis catena constringit?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, III 1:2)
Frustra enim bonis malisque praemia poenaeue proponuntur, quae nullus meruit liber ac uoluntarius motus animorum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 7:3)
Cuius caliginis causa est quod humanae ratiocinationis motus ad diuinae praescientiae simplicitatem non potest ammoueri;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 1:3)
ille eminus manens totum simul iactis radiis intuetur, hic uero cohaerens orbi atque coniunctus circa ipsum motus ambitum rotunditatem partibus comprehendit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 3:21)
Nihil motibus explicat,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VIII 11:1)
Ad motus similes uocans
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VIII 37:1)
in hodierna quoque uita non amplius uiuitis quam in illo mobili transitorioque momento.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 1:7)
ergo neque motus, nec mundus.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 7:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION