도구

도구

라틴어 문장 검색

Atque hic quidem, cuius compositae partes totius summam numeri vincunt, superfluus appellatur, deminutus vero ille, cuius eodem modo compositae partes totius termini multitudine superantur, ut viij vel xiiij.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, Alia partitio paris secundum perfectos, inperfectos et ultra quam perfectos 1:10)
Rursus xiiij habent medietatem, id est septenarium, habent septimam, id est ij, habent quartam decimam, id est j quae in unum si collectae sint, denarii numeri summa succrescit, toto scilicet termino minor.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, Alia partitio paris secundum perfectos, inperfectos et ultra quam perfectos 1:12)
Inter hos autem velut inter inaequales intemperantias medii temperamentum limitis sortitus est ille numerus, qui perfectus dicitur, virtutis scilicet aemulator, qui nec supervacua progressione porrigitur, nec contracta rursus deminutione remittitur, sed medietatis obtinens terminum suis aequus partibus nec crassatur abundantia, nec eget inopia, ut vj vel xxviiij.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, Alia partitio paris secundum perfectos, inperfectos et ultra quam perfectos 3:1)
Namque senarius habet partem mediam, id est iij, et tertiam, id est ij et sextam, id est j quae in unam summam si redactae sint par totum numeri corpus suis partibus invenitur xxviiij vero habet medietatem xiiij et septimam iiij nec caret quarta, id est vij, possidet quartam decimam ij et repperies in eo vicesimam octavam j, quae in unum redactae totum partibus corpus aequabunt.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, Alia partitio paris secundum perfectos, inperfectos et ultra quam perfectos 3:2)
Perfectos enim numeros rarenter invenies, eosque facile numerabiles, quippe qui pauci sint et nimis constanti ordine procreati.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, De generatione numeri perfecti. 1:2)
Disponantur enim omnes pariter pares numeri hoc modo:
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, De generatione numeri perfecti. 2:6)
Facies ergo ita. Pones j eique adgregabis ij. Tunc respicias ex hac adgregatione qui numerus factus sit. Inde iij qui scilicet primus et incompositus est;
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, De generatione numeri perfecti. 4:1)
et post unitatem ultimum binarium numerum adgregaveras.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, De generatione numeri perfecti. 4:2)
Sed ultimum numerum quaternarium consequenter adiunxeras.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, De generatione numeri perfecti. 4:7)
Per hunc igitur si illam coacervationem multiplicaveris, perfectus numerus procreatur.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, De generatione numeri perfecti. 4:8)
Sed de hoc dudum exstitit xxviij perfectus numerus.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, De generatione numeri perfecti. 4:12)
Hunc igitur, quoniam secundus est et compositus, praeterito et adiunge superioribus continentem pariter parem numerum, id est xvj, qui cum xv iunctus, unum ac triginta conficiet.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, De generatione numeri perfecti. 4:15)
Haec autem est intra millenarium numerum perfecta et suis partibus aequa numerositas.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, De generatione numeri perfecti. 4:17)
Igitur prima unitas virtute atque potentia non etiam actu vel opere et ipsa perfecta est. Nam si primam ipsam sumpsero de proposito ordine numerorum, video primam atque incompositam, quam si per se ipsam multiplico, eadem mihi unitas procreatur.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, De generatione numeri perfecti. 4:18)
quod primum in naturalis numeri dispositione conveniet.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, De multiplici eiusque speciebus earumque generationibus. 1:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION