라틴어 문장 검색

Funeribus fessi postquam mortalia cernunt temptamenta nihil, nihil artes posse medentum, auxilium caeleste petunt mediamque tenentes orbis humum Delphos adeunt, oracula Phoebi, utque salutifera miseris succurrere rebus sorte velit tantaeque urbis mala finiat, orant:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 54:2)
Quae simul incurva missi tetigere carina, concilium Graiosque patres adiere, darentque, oravere, deum, qui praesens funera gentis finiat Ausoniae:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 56:2)
incerti, quid agant, proceres ad templa petiti perveniunt operosa dei, quaque ipse morari sede velit, signis caelestibus indicet, orant.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 59:2)
ut tamen hanc animi nubem dolor ipse removit, et tandem sensus convaluere mei, adloquor extremum maestos abiturus amicos, qui modo de multis unus et alter erant, uxor amans flentem flens acrius ipsa tenebat, imbre per indignas usque cadente genas, nata procul Libycis aberat diversa sub oris, nec poterat fati certior esse mei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 36)
invigiles igitur nostris pro casibus, oro, deminui siqua numinis ira potest.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 513)
tutius exilium pauloque quietius oro, ut par delicto sit mea poena suo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1256)
quod quoniam est anceps, intra mea pectora quemque adloquar, et nulli causa timoris ero.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 4b15)
Adloquor en absens absentia numina supplex, si fas est homini cum Iove posse loqui, arbiter imperii, quo certum est sospite cunctos Ausoniae curam gentis habere deos, O decus, o patriae per te florentis imago, o vir non ipso, quem regis, orbe minor - sic habites terras et te desideret aether, sic ad pacta tibi sidera tardus eas - parce, precor, minimamque tuo de fulmine partem deme!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 224)
12. Ceterum sanctus Franciscus, Scripturae fidelis, nobis suadet ut naturam agnoscamus pulchrum librum, in quo Deus nos alloquitur atque suae gratiae bonitatisque aliquid nobis praebet:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 17:1)
« Estne res omnino plana naturalisque Deum adiisse Moysem Ioannem Iacobum Rousseau allocuturum? ».
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 22:9)
Theologia igitur non est tantummodo verbum de Deo, sed potissimum acceptio et inquisitio altioris intellectus illius verbi quo Deus nos alloquitur, verbum quod Deus de se ipso profert, quia est dialogus aeternus communionis, et in hunc dialogum hominem admittit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 67:9)
Corinthios alloquens, apostolus Paulus has ipsas adhibuit imagines.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 72:3)
"idque ipsum quandoque homini facturus, inani surgat ut ex cinere structuraque pristina constet, quae mihi pro meritis vel per tormenta rependat crimina vel summae virtutis in arce coruscet non peritura dehinc quacumque in sorte manebit, interea, dum mixta viget substantia in unum, sit memor auctoris proprii, veneretur et oret artificem submissa suum."
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 272)
nec enim spoliata prioris robore virtutis senuit nec saecula sensit, nec tremulis, cum bella vocant, capit arma lacertis, nec tam degeneri venerandis supplicat ore principibus, quam vult praenobilis ille senator orandi arte potens et callida fingere doctus mentitumque gravis personae inducere pondus, ut tragicus cantor ligno tegit ora cavato, grande aliquod cuius per hiatum crimen anhelet.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2222)
"nil te permoveat magni vox rhetoris, oro, qui sub legati specie sacra mortua plorans ingenii telis et fandi viribus audet, heu, nostram temptare fidem nec te videt ac me devotos, Auguste, Deo, cui sordida templa clausimus et madidas sanie deiecimus aras."
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2267)

SEARCH

MENU NAVIGATION