라틴어 문장 검색

at cum ex eo quod erant mutata sunt, tum demum in vires et sanguinem transeunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, I. 7:2)
Καί κεφαλὰς Ἅιδῃ, καὶ τῷ πατρὶ πέμπετε φῶτα, Herculem ferunt postea cum Geryonis pecore per Italiam revertentem suasisse illorum posteris, ut faustis sacrificiis infausta mutarent inferentes Diti non hominum capita sed oscilla ad humanam effigiem arte simulata, et aras Saturnias non mactando viro sed accensis luminibus excolentes, quia non solum virum sed et lumina φῶτα significat.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 31:2)
eodem quoque ingrediente mense tam in regia curiisque atque flaminum domibus laureae veteres novis laureis mutabantur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 6:2)
Ideo et septimanas habent Nonas, sicut Numa constituit, quia nihil in his Iulius mutavit:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIV. 8:1)
Caesar tamen, ut supra diximus, stata sacra custodiens, nec in illis mensibus quibus binos adiecit dies ordinem voluit mutare Nonarum, quia peractis totius mensis feriis dies suos rei divinae cautus inseruit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XV. 8:1)
Hinc et Virgilius, sciens Liberum patrem solem esse et Cererem lunam, qui pariter fertilitatibus glebae et maturandis frugibus vel nocturno temperamento vel diurno calore moderantur, — Vestro, ait, si munere tellus Chaoniam pingui glandem mutavit arista.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVIII. 23:1)
Nam et per singulas horas mutare colores adfirmatur et hirsutus setis dicitur in adversum nascentibus contra naturam omnium animalium:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 21:1)
Mutavit cultus sui postera die morem, et laetum patrem adfectata severitate conplexa est.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, V. 5:2)
Feras, non culpes, quod mutari non potest.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 11:2)
Idem poeta tam scientia profundus quam amoenus ingenio nonnulla de veteribus verbis quae ad proprietatem sacrorum noverat pertinere ita interpretatus est ut mutato verbi sono integer tellectus maneret.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, II. 10:1)
His a Varrone praescriptis intellegere possumus id potissimum ab eo probatum quod ex sua consuetudine in ultimo posuit, ut a dei dedicato simulachro delubrum coeperit nuncupari.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, IV. 3:1)
Ipse sed in pratis aries iam suave rubenti Murice, iam croceo mutabit vellera luto.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VII. 1:3)
— Matrisque vocavit Nomine Casmillae mutate parte Camillam.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VIII. 5:2)
summa autem eius praescribebat numerum convivarum.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVII. 2:3)
Et haec est lex Orchia de qua Cato mox ora­tionibus suis vociferabatur, quod plures quam praescripto eius cavebatur ad coenam vocarentur.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVII. 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION