라틴어 문장 검색

Oderat hic urbes nitidaque remotus ab aula secretos montes et inambitiosa colebat rura nec Iliacos coetus nisi rarus adibat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 82:1)
luce nihil gestum est, nihil est Diomede remoto.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 10:2)
Talibus atque aliis postquam convivia dictis implerunt, mensa somnum petiere remota, cumque die surgunt adeuntque oracula Phoebi:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 61:1)
Ecce fretum scindens alti novus incola ponti, nuper in Euboica versis Anthedone membris, Glaucus adest visaeque cupidine virginis haeret et quaecumque putat fugientem posse morari verba refert;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 80:1)
Dumque iter horrendum per opaca crepuscula carpit, "seu dea tu praesens, seu dis gratissima" dixit, "numinis instar eris semper mihi meque fatebor muneris esse tui, quae me loca mortis adire, quae loca me visae voluisti evadere mortis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 19:1)
exsiluere loco (dictu mirabile) silvae, ingemuitque solum, vicinaque palluit arbor, sparsaque sanguineis maduerunt pabula guttis, et lapides visi mugitus edere raucos, et latrare canes et humus serpentibus atris squalere et tenues animae volitare videntur.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 49:2)
Vir fuit hic, ortu Samius, sed fugerat una et Samon et dominos odioque tyrannidis exsul sponte erat, isque, licet caeli regione remotos, mente deos adiit et quae natura negabat visibus humanis, oculis ea pectoris hausit, cumque animo et vigili perspexerat omnia cura, in medium discenda dabat coetusque silentum dictaque mirantum magni primordia mundi et rerum causas et, quid natura, docebat, quid deus, unde nives, quae fulminis esset origo, Iuppiter an venti discussa nube tonarent, quid quateret terras, qua sidera lege mearent - et quodcumque latet;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 9:1)
Saepe faces visae mediis ardere sub astris, saepe inter nimbos guttae cecidere cruentae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 71:3)
nobis habitabitur orbis ultimus, a terra terra remota mea.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 166)
quid fuit, ingenti prostratum mole sodalem visere et adloquiis parte levare tuis, inque meos si non lacrimam demittere casus, pauca tamen ficto verba dolore pati, idque, quod ignoti faciunt, vel dicere saltem, et vocem populi publicaque ora sequi, - denique lugubres vultus numquamque videndos cernere supremo dum licuitque die, dicendumque semel toto non amplius aevo accipere, et parili reddere voce " vale "?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 86)
Ergo erat in fatis Scythiam quoque visere nostris, quaeque Lycaonio terra sub axe iacet;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 21)
scite tamen, quamvis longe regione remotus absim, vos animo semper adesse meo;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 4b18)
vidi ego confusos vultus visosque notavi, osque madens fletu pallidiusque meo, et lacrimas cernens in singula verba cadentes ore meo lacrimas, auribus illa bibi ;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 54)
at mihi fingendo tantum longeque remotis auribus hic fructus percipiendus erit, atque procul Latio diversum missus in orbem qui narret cupido, vix erit, ista mihi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 221)
crede, quod est et vis, ac desine tuta vereri, deque fide certa sit tibi certa fides, quodque polo fixae nequeunt tibi dicere flammae, non mentitura tu tibi voce refer, esse tui memorem, de qua tibi maxima cura est, quodque potest, secum nomen habere tuum vultibus illa tuis tamquam praesentis inhaeret, teque remota procul, si modo vivit, amat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 35)

SEARCH

MENU NAVIGATION