라틴어 문장 검색

indefletaeque vagantur matrumque nuruumque animae iuvenumque senumque:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 49:16)
Septem ego per noctes, totidem cruciata diebus, fessa malis tendensque ad caelum bracchia magno Lucinam Nixosque pares clamore vocabam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 25:4)
At illa crinalem capiti vittam nataeque sibique detrahit et passis aram complexa capillis "Isi, Paraetonium Mareoticaque arva Pharonque quae colis et septem digestum in cornua Nilum:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 63:5)
Septem tamen ille diebus squalidus in ripa Cereris sine munere sedit:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 8:2)
Quae dotatissima forma mille procos habuit, bis septem nubilis annis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 38:2)
coeunt fiuntque parentes, perque dies placidos hiberno tempore septem incubat Alcyone pendentibus aequore nidis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 78:5)
Ante oculos stat et ille meos, qui sena leonum vinxerat inter se conexis vellera nodis, Phaeocomes, hominemque simul protectus equumque.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 45:1)
Quae nisi fecissem, frustra Telamone creatus gestasset laeva taurorum tergora septem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 30:6)
Urbs erat, et septem posses ostendere portas:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 62:2)
sed iam felicior aetas terga dedit, tremuloque gradu venit aegra senectus, quae patienda diu est (nam iam mihi saecula septem acta vides):
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 20:10)
nec mihi Dulichium domus est Ithaceve Samosve, poena quibus non est grandis abesse locis, sed quae de septem totum circumspicit orbem montibus, imperii Roma deumque locus, illi corpus erat durum patiensque laborum:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 525)
cur tacui Thebas et vulnera mutua fratrum, et septem portas, sub duce quamque suo?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1145)
quartus ab his sene temporis ipse fui.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 1029)
Tandem septem hebdomadis annorum, id est undequinquaginta annis, exactis, Iubilaeum celebrabatur, annus universalem ad veniam et “remissionem in terra cunctis habitatoribus eius” (Lv 25,10).
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 92:11)
vir solus perfectus adest atque integer Iesus, cui nihil ex septem septenis defuit, ex quo perficeret mortale genus virtute perenni.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3329)

SEARCH

MENU NAVIGATION