라틴어 문장 검색

Illud potius mihi distingue, quod potest ad rem pertinere, cum idem homo beneficium mihi dedit et postea fecit iniuriam, utrum et beneficium illi reddere debeam et me ab illo nihilo minus vindicare ac veluti duobus nominibus separatim respondere an alterum alteri contribuere et nihil negotii habere, ut beneficium iniuria tollatur, beneficio iniuria.
(세네카, 행복론, Liber VI 23:1)
Itaque non separo illa nec diduco, sed iniurias et beneficia ad eundem iudicem mitto.
(세네카, 행복론, Liber VI 27:3)
Potius comparatione facta inter se beneficii et iniuriae videbo, an mihi etiam ultro debeatur.
(세네카, 행복론, Liber VI 27:5)
Atqui quid est aliud, quod illum querellae eximat, cum in re sit iniuria, quam nescisse, quid faceret ?
(세네카, 행복론, Liber VI 40:3)
Tale quiddam et his accidit, qui amicis incommoda optant, quae detrahant, et ad beneficium iniuria veniunt, cum satius sit vel cessare, quam per scelus officio locum quaerere.
(세네카, 행복론, Liber VI 119:1)
" Quam enim illi iniuriam facio ?
(세네카, 행복론, Liber VI 131:4)
iniuriam mihi facis, si me quicquam desiderare amplius iudicas ;
(세네카, 행복론, Liber VII 77:7)
Stultitia morbus est animi.
(세네카, 행복론, Liber VII 89:4)
securitas alta, adfluens, ius supra omnem iniuriam positum ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 9:2)
magni autem animi proprium est placidum esse tranquillumque et iniurias atque offensiones superne despicere.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 29:2)
Adice nunc, quod privatos homines ad accipiendas iniurias opportuniores acceptarum patientia facit, regibus certior est ex mansuetudine securitas, quia frequens vindicta paucorum odium opprimit, omnium irritat.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 48:1)
bonum fuisse principem Augustum, bene illi parentis nomen convenisse fatemur ob nullam aliam causam, quam quod contumelias quoque suas, quae acerbiores principibus solent esse quam iniuriae, nulla crudelitate exsequebatur, quod probrosis in se dictis adrisit, quod dare illum poenas apparebat, cum exigeret, quod, quoscumque ob adulterium filiae suae damnaverat, adeo non occidit, ut dimissis quo tutiores essent, diplomata daret.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 65:2)
Nisi magnae et multae iniuriae patientiam evicerunt, nisi plus est, quod timet, quam quod damnat, non accedit ad decretorium stilum;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 86:4)
nunc illum hortamur, ut manifeste laesus animum in potestate habeat et poenam, si tuto poterit, donet, si minus, temperet longeque sit in suis quam in alienis iniuriis exorabilior.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 123:3)
Nam quemadmodum non est magni animi, qui de alieno liberalis est, sed ille, qui, quod alteri donat, sibi detrahit, ita clementem vocabo non in aheno dolore facilem, sed eum, qui, cum suis stimulis exagitetur, non prosilit, qui intellegit magni animi esse iniurias in summa potentia pati nec quicquam esse gloriosius principe impune laeso.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 124:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION